Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

ขอเรียนสอบถามพี่ๆครับว่า การลงทุนในหุ้นอาทิเช่น Cpf หรือ Tuf ถือว่าผิดศีลมั้ยครับ ผมเคยอ่านมาจาหลายๆที่ มีความคิดเห็นหลากหลายมากครับ เลยอยากถามความคิดเห็นพี่ๆครับ ไม่ทราบว่าสมควรถามมั้ย ถ้าไม่สมควรชี้แนะได้เลยครับ น้อมรับครับผม ขอบคุณครับ

Safari ก็ใช่นะครับ (ซาฟารีเวิล์ด)

ผิดตั้งแต่ศีลข้อแรกเลยครับ

ถ้าศีล 5 นี่ไม่ผิดแน่นอนครับ ศีลข้อ 1 นี่เป็นการฆ่า หรือเบียดเบียนร่างกาย โดยตรงครับ ทางอ้อมไม่นับ

เอาให้ลงทุนแล้วสบายใจดีกว่าครับ

ขอบคุณทุกความเห็นครับ

โอ@ เขียน:เอาให้ลงทุนแล้วสบายใจดีกว่าครับ

เห็นด้วยครับ

เรื่องนี้อยู่ที่มุมมองและทัศนคติของแต่ละบุคคลนะครับผมว่า

ถ้าคิดว่าลงทุนแล้วไม่สบายใจ. ก็พึงหลีกเลี่ยงครับ. ยังมี หุ้น อีกหลายตัวให้เลือกสรรครับ

picatos เขียน:ถ้าศีล 5 นี่ไม่ผิดแน่นอนครับ ศีลข้อ 1 นี่เป็นการฆ่า หรือเบียดเบียนร่างกาย โดยตรงครับ ทางอ้อมไม่นับ

อย่างบริษัทที่จำหน่ายสินค้าที่เป็นเนื้อหรือชิ้นส่วนจากสัตว์ นี่ไม่ถือว่าเป็นการฆ่า หรือเบียดเบียน โดยตรงเหรอครับพี่ อันนี้สงสัยนะครับ

หุ้นกลุ่มอาหารถือว่าคล้ายกันเยอะเลยใช่หรือไม่?

งั้นคงต้องถามใหม่ว่า คุณกินอะไรบ้างที่ไม่เคยผ่านการมีชีวิตมาก่อน
ถ้าตอบได้
ก็ ......

AleAle เขียน:

picatos เขียน:ถ้าศีล 5 นี่ไม่ผิดแน่นอนครับ ศีลข้อ 1 นี่เป็นการฆ่า หรือเบียดเบียนร่างกาย โดยตรงครับ ทางอ้อมไม่นับ

อย่างบริษัทที่จำหน่ายสินค้าที่เป็นเนื้อหรือชิ้นส่วนจากสัตว์ นี่ไม่ถือว่าเป็นการฆ่า หรือเบียดเบียน โดยตรงเหรอครับพี่ อันนี้สงสัยนะครับ

ในทางอภิธรรม องค์ที่สำคัญ 5 คือ สัตว์นั้นมีชีวิต รู้ว่าสัตว์นั้นมีชีวิต มีจิตคิดจะฆ่า มีความพยายามที่จะฆ่า และสัตว์นั้นได้ตายลงด้วยความพยายามนั้น

การลงทุน เราไม่ได้มีเจตนาที่จะฆ่า และมีความพยายามในการฆ่า ดังนั้นศีลไม่ขาดแน่นอนครับ

เจตนามีแต่อยากจะได้กำไรจากหุ้น confirm ว่าไม่ขาดแน่นอนครับ

แต่จะนับว่าเป็นสัมมาอาชีวะรึเปล่า อันนี้แล้วแต่ตีความ ถ้าไม่ได้เจริญมรรคเป็นเรื่องเป็นราว ยังไม่ต้องมาคิดเรื่องนี้ก็ได้ครับ

picatos เขียน:

AleAle เขียน:

picatos เขียน:ถ้าศีล 5 นี่ไม่ผิดแน่นอนครับ ศีลข้อ 1 นี่เป็นการฆ่า หรือเบียดเบียนร่างกาย โดยตรงครับ ทางอ้อมไม่นับ

อย่างบริษัทที่จำหน่ายสินค้าที่เป็นเนื้อหรือชิ้นส่วนจากสัตว์ นี่ไม่ถือว่าเป็นการฆ่า หรือเบียดเบียน โดยตรงเหรอครับพี่ อันนี้สงสัยนะครับ

ในทางอภิธรรม องค์ที่สำคัญ 5 คือ สัตว์นั้นมีชีวิต รู้ว่าสัตว์นั้นมีชีวิต มีจิตคิดจะฆ่า มีความพยายามที่จะฆ่า และสัตว์นั้นได้ตายลงด้วยความพยายามนั้น

การลงทุน เราไม่ได้มีเจตนาที่จะฆ่า และมีความพยายามในการฆ่า ดังนั้นศีลไม่ขาดแน่นอนครับ

เจตนามีแต่อยากจะได้กำไรจากหุ้น confirm ว่าไม่ขาดแน่นอนครับ

แต่จะนับว่าเป็นสัมมาอาชีวะรึเปล่า อันนี้แล้วแต่ตีความ ถ้าไม่ได้เจริญมรรคเป็นเรื่องเป็นราว ยังไม่ต้องมาคิดเรื่องนี้ก็ได้ครับ

คิดแบบนี้ค้ายาก็ไม่บาปครับ

ใจเป็นใหญ่ ใจเป็นประธาน

http://board.palungjit.com/f63/การทำบุญ ... 66530.html

การลดละเลิกบาป/อกุศลควรเริ่มจากที่หยาบ ค่อยๆละเอียดขึ้น
ลดละเลิกบาปหนัก/ทางตรง แล้วค่อยไปสู่ที่เป็นเรื่องเล็กกว่าเบากว่าหรือทางอ้อม
ผมมีความเห็นว่าเราควรสำรวจและถามตัวเองครับ
ว่าบาป/อกุศลที่หนัก/หยาบ/ใกล้ตัว/ที่เป็นทางตรง/หรือที่เจือด้วยเจตนามากกว่านี้
ที่เรากำลังทำอยู่มีไหม ถ้ามีก็ไปลดละเลิกพวกนั้นก่อน
เมื่อธรรมะเราสูงขึ้น/ละเอียด/ประณีตขึ้น เช่นถ้าเราเป็นแบบอ.ไพบูลย์/อ.ถาวรแล้ว
เราค่อยมาดูตอนนั้นก็ได้ครับว่าจะลงทุนในหุ้นพวกนี้ไหม
นี่ไม่นับพวกเหล้าเบียร์/บ่อน/ซ่องนะครับ พวกนั้นมันชัดเจนมากจนยังไงก็ไม่น่าลงทุนครับ

ยกตัวอย่างนะครับ เช่นถ้าเรายังมีกิ๊ก ยังชอบจิ๊กของบริษัท ยังชอบโกหก/พูดจาเพ้อเจ้อส่อเสียดทุกวัน
ก็ยังไม่ต้องคิดก็ได้ครับว่าควรลงทุนในหุ้นพวกนี้ไหม
ไปลดละเลิกพวกนั้นให้ได้ก่อน

ยกตัวอย่างนะครับ เช่นถ้าเรายังมีกิ๊ก ยังชอบจิ๊กของบริษัท ยังชอบโกหก/พูดจาเพ้อเจ้อส่อเสียดทุกวัน
ก็ยังไม่ต้องคิดก็ได้ครับว่าควรลงทุนในหุ้นพวกนี้ไหม
ไปลดละเลิกพวกนั้นให้ได้ก่อน

ผมว่าลงทุนใน CPF หรือ TUF ผิดศีลข้อ 1 น้อยกว่าเรากินเนื้อสัตว์อีกนะ
เพราะการที่เรากินเนื้อสัตว์เราก็เป็นส่วนหนึ่งของ Demand เนื้อสัตว์
ทำให้ผู้ประกอบการต้องหา Supply มาสนอง Need เราก็เป็น
ส่วนหนึ่งของการ ฆ่าสัตว์ครับ แต่เรื่องพวกนี้ มันเป็นธรรมชาติ
เราฆ่าเป็นอาหารเพื่ออยู่รอด อย่าไปคิดมากเลยครับ
สบายๆ ทำตัวเป็นคนดี ข่วยเหลือสังคมตามกำลังที่มี น่าจะได้บุญกว่า อีกครับ

เห็นด้วยกับหลายท่าน เรื่องความสบายใจครับ

และขอแสดงความเห็นส่วนตัว เรื่องบาป ในส่วนที่พิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ได้ ว่าเรื่องความสบายใจหรือไม่สบายใจของมนุษย์นั่นเอง
(โลกนี้ ยังมีส่วนที่พิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์ไม่ได้อีกเยอะ รวมถึงเรื่องบาปบุญคุณโทษ ผมหมายถึงอย่างนั้น และเชื่ออย่างนั้น ซึ่งถกกันไม่จบ เพราะยังพิสูจน์ไม่ได้ ยังไม่ได้หมายถึงมี หรือไม่มี จีงไม่ควรเอามาถกให้ยืดยาว
แต่ผมไทยแท้ ผมเชื่อว่ามี แต่ยังไม่รู้จะพิสูจน์ยังไง ก็คงพอๆ กับชาวคริสต์เชื่อในพระเจ้านั่นแหละครับ)


ความเห็นส่วนตัว ถ้าจะลองคิดเหตุผลทางวิทยาศาสตร์ที่ว่าไม่สบายใจ เพราะเราจะรู้สึกว่าทรมานใจ เราได้ยินเสียงกระทบกระทั่งถ้าเกิดการฆ่า เสียงร้องทรมานของสัตว์ใหญ่ เห็นเลือดกระฉูด เรารู้สึกบาปเมื่อฆ่าสัตว์ใหญ่มากกว่าฆ่าสัตว์เล็ก เรารู้สึกว่าเหยียบมดกลางถนน (ทั้งที่มดยังไม่ได้ทำอะไรเราเลยแม้แต่น้อย) บาปน้อยกว่าฆ่าหมาแมว ทั้งที่มันมี 1 ชีวิตเหมือนกัน
เพราะเราเอามาเปรียบเทียบกับตัวเรา ว่าเกิดแบบนั้นบ้าง
ถ้าเราฆ่ามด ฆ่าแมลง ประสาทสัมผัสเรามองเห็นมด-แมลงน้อยกว่า ว่ามันเจ็บยังไง เรารู้สึกว่าบาปนอยกว่า บางคนบอกไม่น่าบาป

เราตบยุง บางทีมันก็ไม่ได้กัด เราคิดว่าไม่บาป เพราะเดี๋ยวมันก็กัด ... ทั้งที่ยุงตัวผู้กินแต่เกสรดอกไม้ก็มี ไม่ได้ทำอะไรเราเลย แค่เรารำคาญหรือกลัว ป้องกันมัน ตบซะก่อนที่จะมากัด
ทำไมเราไม่ฆ่าหมา เพื่อป้องกัน เพราะเดี๋ยวมันก็มากัดได้ แล้วมีจริงด้วย ไม่ใช่เว่อร์ เดินดีๆ มาไล่กัดเฉยซะงั้น

แล้วพืชล่ะ พืชผักเป็นสิ่งมีชีวิตทางความหมายทางวิทยาศาสตร์
นักวิทยาศาสตร์พิสูจน์ออกมาแล้ว ว่าพืชผักก็มีอาการเจ็บตามแบบของมัน ในรูปการเปลี่ยนแปลงของสารเคมี เมื่อเราหั่นผักหรือผลไม้
มันไม่ได้ร้องเจ็บปวด หรือร้องไห้โอดโอยทุกขเวทนาแบบความรู้สึกของคนเรา ก็แค่นั้น

การหั่นผัก คือการทำร้ายผักน่ะ กำลังเคี้ยวผักสดๆ กร้วมๆ คือการกินผักทั้งเป็นอย่างที่เราเห็นญี่ปุ่นเกาหลีกินหมึกสดๆ ยังไม่ตาย แค่มันดิ้นเหมือนปลาหมึกไม่ได้ ทำกับผักแบบนี้...บาปไหม

ทุกครั้งที่เราขยี้มือ เราบี้สิ่งมีชีวิตเป็นไม่รู้กี่หมื่นตัวโดนบี้ตาย โดยมันไม่มีความผิด จำนวนมากที่ไม่ ได้ทำอันตรายเราเลย เรารู้สึกบาปไหม
เราไม่ได้ยินเสียงมันเจ็บปวดน่ะสิ


ส่วนในเรื่องธุรกิจที่ต้องฆ่าสัตว์เพื่อเป็นอาหารนั้น มันเป็นสัตว์ที่อยู่ในห่วงโซ่อาหารของมนุษย์ ถ้าไม่เอามาทำเป็นธุรกิจ หรืออุตสาหกรรม ก็ต้องกินแบบที่เลี่ยงไม่ได้ ถ้าจะเลิกกินสัตว์ ก็เป็นมังสวิรัตน์กันไปหมดเลย
หรือจะเอารูปแบบสมัยโบราณ ก็ต้องวิ่งล่าสัตว์เป็นอาหาร บาปไหม? ทำไมมนุษย์โครมันยองไม่ไปกินแต่ผัก
ธรรมชาติสร้างมาให้ห่วงโซ่อาหารกินกันเป็นทอดๆ
เสือสิงโตหมีหมาป่า ไล่ล่ากวาง ม้าลาย วัวควาย สัตว์พวกนี้บาปรึเปล่า
มันล่าเพื่อการดำรงอยู่ เป็นห่วงโซ่อาหารไง


ผมไม่ได้หมายถึงว่าธุรกิจพวกนี้ ไม่ได้ทำร้ายชีวิตผู้อื่น
แต่มองในแง่ธรรมชาติของโลก ที่โลกสร้างให้สัตว์และพืชจำพวกหนึ่ง เป็นอาหารของอีกจำพวกหนึ่ง เป็นห่วงโซ่วงต่อๆ กัน เลยเกิดการกินกันเผาผลาญเป็นอาหารเป็นพลังงาน โดยการฆ่าเป็นกระบวนการหนึ่งของกระบวนการสิ่งแวดล้อม ในการกินกันเป็นทอดๆ (ไม่นับการฆ่า เพราะรุกรานแย่งอำนาจแย่งอาณาเขตกัน และไม่นับที่ฆ่าสนุกสนานเป็นเกมกีฬา เอามาเป็นประเด็นอีกประเด็นนะครับ)
กระบวนการที่วนเวียนเป็นห่วงโซ่หมุนเวียนไปจนกว่าโลกมันจะดับอีกไม่รู้กี่ล้านปีข้างหน้า มีมนุษย์อยู่ชั้นบนสุดของห่วงโซ่อาหาร (ถ้าเป็นโบราณ มนุษย์อาจถูกกินบ้าง แต่วิวัฒนาการการปรับตัวของมนุษย์ทำให้บิดเบือนธรรมชาติและดูกินทรัพยากรไปเยอะ จนตอนนี้โลกมันวิปริตผิดเพี้ยน ซักวันอาจเกิดวิกฤติก่อนที่โลกจะดับไปจริง)

แต่ถ้าเราไม่สบายใจ เพราะคิดว่าธุรกืจที่เรากำลังลงทุน ทำให้เราส่งเสริมการฆ่ายิ่งขึ้น หรือรู้สึกว่ามันยิ่งบาป ยิ่งกำไรก็ยิ่งบาป ง่ายๆ เหมือนเพื่อนๆ แนะนำคือเลี่ยงไปไกลๆ จากหุ้นแบบนี้เถอะครับ

เราไม่จำเป็นต้องทนเดินนี่ครับ เมื่อเรารู้สึกว่าถนนเส้นนั้นไม่สวย ปลูกหญ้าตัดกิ่งไม่ตรงกับที่เราชอบ (เรารู้สึกขัดลูกหูลูกตา คนอื่นรู้สึกกับเราก็มี แต่คนเฉยๆ หรือเห็นไม่เหมือนเราก็มี) หรือมีกลิ่นไม่โสภา มีกลิ่นอึกลิ่นฉี่ หรือสภาพแวดล้อมตรงนั้นดูไม่น่าสุนทรีย์ กลัวว่าเดินไปแล้ว กลัวว่าจะไปเจอมิจฉาชีพ
ในเมื่อทางในสวนสาธารณะออกกว้างใหญ่ เราออกกำลังเพื่อสุขภาพกายสุขภาพจิตที่ดี อย่าปล่อยให้เรื่องพวกนี้ มารบกวนจิตใจเราเลย

WaayVI เขียน:

picatos เขียน:

AleAle เขียน:

picatos เขียน:ถ้าศีล 5 นี่ไม่ผิดแน่นอนครับ ศีลข้อ 1 นี่เป็นการฆ่า หรือเบียดเบียนร่างกาย โดยตรงครับ ทางอ้อมไม่นับ

อย่างบริษัทที่จำหน่ายสินค้าที่เป็นเนื้อหรือชิ้นส่วนจากสัตว์ นี่ไม่ถือว่าเป็นการฆ่า หรือเบียดเบียน โดยตรงเหรอครับพี่ อันนี้สงสัยนะครับ

ในทางอภิธรรม องค์ที่สำคัญ 5 คือ สัตว์นั้นมีชีวิต รู้ว่าสัตว์นั้นมีชีวิต มีจิตคิดจะฆ่า มีความพยายามที่จะฆ่า และสัตว์นั้นได้ตายลงด้วยความพยายามนั้น

การลงทุน เราไม่ได้มีเจตนาที่จะฆ่า และมีความพยายามในการฆ่า ดังนั้นศีลไม่ขาดแน่นอนครับ

เจตนามีแต่อยากจะได้กำไรจากหุ้น confirm ว่าไม่ขาดแน่นอนครับ

แต่จะนับว่าเป็นสัมมาอาชีวะรึเปล่า อันนี้แล้วแต่ตีความ ถ้าไม่ได้เจริญมรรคเป็นเรื่องเป็นราว ยังไม่ต้องมาคิดเรื่องนี้ก็ได้ครับ

คิดแบบนี้ค้ายาก็ไม่บาปครับ

บาปครับ แต่ไม่ผิดศีล 5

picatos เขียน:

WaayVI เขียน:

picatos เขียน:

AleAle เขียน:

picatos เขียน:ถ้าศีล 5 นี่ไม่ผิดแน่นอนครับ ศีลข้อ 1 นี่เป็นการฆ่า หรือเบียดเบียนร่างกาย โดยตรงครับ ทางอ้อมไม่นับ

อย่างบริษัทที่จำหน่ายสินค้าที่เป็นเนื้อหรือชิ้นส่วนจากสัตว์ นี่ไม่ถือว่าเป็นการฆ่า หรือเบียดเบียน โดยตรงเหรอครับพี่ อันนี้สงสัยนะครับ

ในทางอภิธรรม องค์ที่สำคัญ 5 คือ สัตว์นั้นมีชีวิต รู้ว่าสัตว์นั้นมีชีวิต มีจิตคิดจะฆ่า มีความพยายามที่จะฆ่า และสัตว์นั้นได้ตายลงด้วยความพยายามนั้น

การลงทุน เราไม่ได้มีเจตนาที่จะฆ่า และมีความพยายามในการฆ่า ดังนั้นศีลไม่ขาดแน่นอนครับ

เจตนามีแต่อยากจะได้กำไรจากหุ้น confirm ว่าไม่ขาดแน่นอนครับ

แต่จะนับว่าเป็นสัมมาอาชีวะรึเปล่า อันนี้แล้วแต่ตีความ ถ้าไม่ได้เจริญมรรคเป็นเรื่องเป็นราว ยังไม่ต้องมาคิดเรื่องนี้ก็ได้ครับ

คิดแบบนี้ค้ายาก็ไม่บาปครับ

บาปครับ แต่ไม่ผิดศีล 5

อ่อ จริงครับ อ่านตกไป ว่าหัวข้อเป็นศีล 5

เรื่อง ค้ายา นี่...
ผมคิดว่าน่าเข้าข่ายผิดศีล
มากกว่า 1 ข้อ

คือโกหก เพราะส่วนตัว
ใครๆ ก็รู้ว่าค้ายาผิดกฎหมาย
และส่วนใหญ่
ก็รู้เท่าทันโทษของยาด้วยกันทั้งนั้น
แต่ก็ทำ ก็น่าจะเข้าข่าย
โกหกด้วยการกระทำ หรือเปล่า?

อีกข้อ คือ ประพฤติผิดในกาม
คือไปพรากลูกพรากคนที่รัก
จากพ่อแม่เขา หรือเปล่า?

ขออนุญาตอธิบายเพิ่มเติมสิ่งที่ผมตอบไปก่อนหน้าหน่อยนะครับ

เจ้าของกระทู้ถามว่าผิดศีลไหม? จริงๆ ต้องถามกลับว่าศีลในที่นี้ หมายถึง ศีลอะไร? เพราะ ศีลมีหลายระดับขึ้น ตั้งแต่ ศีล 5 ศีล 10 ศีล 227 ไปจนถึงอินทรียสังวรศีล? ซึ่งในที่นี้ ผมอนุมาน และตอบโดยใช้บริบทของคนถามที่เป็นปุถุชน ว่าน่าจะเป็น ศีล 5

ทีนี้ศีลคืออะไร?

ความหมายตามอภิธรรมจริงๆ แล้ว ศีล แปลว่าความเป็นปกติ... ศีล 5 คือ ความเป็นปกติของการเป็นปุถุชนทั่วไปที่หาเลี้ยงชีพ ศีล 8 คือ ความเป็นปกติของความเป็นปุถุชนผู้ตั้งใจเจริญกุศล ศีล 10 เป็นของเณร ผู้มุ่งสู่ทางธรรมโดยยังมีโมหะปกคลุมอยู่มาก และ ศีล 227 สำหรับพระภิกษุสงฆ์ อินทรียสังวรศีล เป็นศีลสำหรับผู้เจริญภาวนา ฯลฯ

จริงๆ แล้วศีล 5 มีมาก่อนพุทธศาสนาแล้ว... ศีล 5 เป็นข้อประพฤติปฎิบัติที่ทำให้มนุษย์มีความเป็นมนุษย์ หากขาดศีลข้อใดไป ความเป็นมนุษย์ก็จะพร่องไปเป็นส่วนๆ ถ้าคนๆ นั้นไม่มีศีล 5 เลยสักข้อ... มนุษย์คนนั้นก็มีพฤติกรรมเยี่ยงสัตว์ โกรธ ไม่พอใจก็ทำร้ายร่างกาย เข่นฆ่ากัน อยากได้สิ่งใดของผู้อื่น ก็ปล้นชิงมา ถูกใจภรรยา/สามีของผู้อื่นก็เอามาเป็นของตน โกหกเพื่อประโยชน์ตนอยู่เป็นนิจ และเมื่อใดก็ตามที่เมาขาดสติ ก็สามารถทำพฤติกรรมที่เบียดเบียนคนอื่นได้โดยปราศจากความยับยั้งชั่งใจ ถ้าพิจารณาตามดู หากคนในสังคมไม่มีศีล 5 เลยสักข้อ พฤติกรรมของมนุษย์ก็จะไม่แตกต่างอะไรกับสัตว์เลยแม้แต่น้อย

ดังนั้น ศีล 5 จึงเป็นคุณสมบัติพื้นฐาน ที่จะทำให้เราเรียกตัวเองว่าเป็นมนุษย์ได้อย่างเต็มปากเท่านั้น เลี่ยงการทำบาปหนักที่จะทำให้ตัวเราเองขาดคุณสมบัติของความเป็นมนุษย์ ซึ่งผลกรรมของการขาดศีล 5 ไม่ว่าจะทำเรื่องร้ายๆ ต่อคนอื่นแล้ว เรายังอาจถูกกฎหมายลงโทษ ต้องโทษทางสังคม ฯลฯ และท้ายที่สุด ในทางพุทธเชื่อว่า คุณภาพของจิตที่ไม่มีคุณสมบัติพอที่จะเป็นมนุษย์ เมื่อสิ้นจากภพชาตินี้ไป ก็จะไปเกิดในสถานที่ๆ เหมาะสมกับคุณภาพของจิต ไม่ว่าจะเป็นสัตว์นรก เปรต อสูรกาย หรือสัตว์เดรัจฉาน


ส่วนเรื่องบุญเรื่องบาปนี้ การถือศีล ไม่ได้หมายความว่า ถ้าเราถือศีล 5 ได้ แล้วเราไปทำอะไรอื่นๆ ที่ไม่ละเมิดศีล แล้วจะไม่บาป สิ่งที่บาปก็ยังบาปอยู่ครับ แต่บาปดังกล่าวให้ผลไม่รุนแรงมากเหมือนกับศีล 5 หรือ บาปดังกล่าวมีความละเอียดซับซ้อนเกินกว่าที่จะอธิบายสรุปออกมาสั้นๆ ได้แบบศีล 5 เท่านั้นเอง

ซึ่งการที่จะเข้าใจบุญบาป ในละดับที่ละเอียดลึกซึ้งขึ้นไป จะเกิดขึ้นในระดับจิตแล้วครับ และการที่จะเห็นบุญบาปได้ตามความเป็นจริงที่สุด คือ การเจริญสติปัฎฐาน 4

เนื่องจากเราเป็น ผถห. ก็ย่อมเป็นเจ้าของส่วนหนึ่งในบริษัทฯ
สิ่งใดที่ บริษัทฯ ทำ ย่อมเสมือนหนึ่งเราเป็นคนทำด้วย
เพราะกำไรขาดทุน ปันผล เราได้รับเช่นเจ้าของส่วนหนึ่งใน
บริษัทฯ. นั้น

บาป 100% ครับ เพราะถ้าเราไม่เจตนาฆ่า ไฉนเราจึงมีรายได้
มีกำไร. มีปันผล ???

เพราะฉะนั้น ไม่จำเป็นต้องถึงขั้น อริยะมรรคมีองค์แปด หรอกครับ
ผิดตั้งแต่ ศีลข้อแรกแล้ว

ถึงเราจะไม่ได้ฆ่าโดยตรง แต่ธุรดิจนี้เป็นของเราตราบใดที่เรายังเป็นเจ้าของ มองมุมไหนยังไงก็บาปครับ เงินที่ได้มาก็มาจากชีวิตเค้า เราจะยินดีหรือครับ?

ผมเห็นด้วยนะครับว่า บาป แต่ผมไม่เห็นด้วยว่าผิดศีล...​ ประเด็นของเจ้าของกระทู้เค้าแค่ถามว่า ผิดศีล หรือไม่ครับ...

ลองหาคำตอบดู
- หากเราล้างแก้วน้ำด้วยน้ำร้อน เพื่อทำความสะอาด ผลปรากฏว่า เกิดการฆ่าเชื้อโรคในแก้วนั้นซึ่งเป็นสัตว์ หลายล้านตัว โดยจิตใจเราไม่มีเจตนาฆ่าเลย อย่างนี้จะเป็นบาป ได้หรือเปล่า

เท่าที่ศึกษาธรรมมาพอสมควร การเกิดบาปหรือไม่ บางครั้งต้องดูที่เจตนาด้วย

**ฉะนั้น ศีล5 ข้อ 1.งดเว้นการฆ่าสัตว์ การจะผิดศีล หรือเป็นบาป คนทำต้องมีเจตนาฆ่าสัตว์ด้วย

..สวรรค์อยู่ในอก นรกอยู่ในใจ



.................
ความรู้ คู่คุณธรรม

ในความเห็นส่วนตัวศีลไม่ผิดนะแต่ผิดในมรรคข้อสัมมาอาชีวะ(อาชีพที่ควรเว้น การค้าขายสัตว์เพื่อเป็นอาหาร) เอาเป็นว่าใครไม่สบายใจก็เลี่ยงดีกว่า แต่ผมยังดอยหาทางลงอยู่อิอิ