เกร็ดเล็กๆน้อยๆจาก ตีแตก ของอ.นิเวศน์
โพสต์แล้ว: อาทิตย์ มี.ค. 16, 2003 10:13 pm
วันนี้ว่างมากครับ เลยเอาหนังสือตีแตกที่ซื้อและอ่านมานานมากกลับมาอ่านอีกครั้ง(เป็นหนังสือเล่มแรกที่พาผมเข้าสู่การเป็นValue Investor) ในจังหวะเวลานี้เป็นช่วงหลังประกาศผลประกอบการของบริษัทจดทะเบียน ผมเองก็กำลังตรวจสอบบริษัทที่ผมถือหุ้นอยู่เหมีอนกัน ตอนนี้ก็รอเพียงรายงานประจำปีและการประชุมผู้ถือหุ้นครับ พร้อมกันนี้ก็กำลังมองหาธุรกิจใหม่เข้าลงทุนอยู่เลยมาตรงใจกับข้อความในหนังสือเข้าจึงอยากขออนุณาติตัดมาบางส่วนเพื่อแบ่งปันกันครับ
"การลงทุนซ้อหุ้นในตลาดหลักทรัพย์สำหรับนักลงทุนส่วนบุคคลโดยทั่วไปนั้น มีความได้เปรียบสถาบันการลงทุนใหญ่ๆ ที่ว่าเราลงทุนไม่มาก เราต้องการหุ้นดีๆไม่กี่ตัวที่เราแน่ใจว่าดีจริงๆ แล้วลงทุนในหุ้นนั้นๆ หุ้นอื่นๆอีก90 - 95% จะเป็นอย่างไรเราก็ไม่ต้องไปสนใจ เพราะเป็นหุ้นที่ไม่มีอะไรเด่น เป็นหุ้นประเภทโภคภัณฑ์ที่หวังอะไรไม่ได้มากนัก
ถ้าจะเปรียบเทียบกับการจับปลา วิธีการจับของเราคือการวางเบ็ดเพื่อจับปลาใหญ่ไม่กี่ตัว ถ้าปลาติดเบ็ดอย่างที่เราคิดอาหารอันโอชะรอเราอยู่ข้างหน้า ส่วนนักลงทุนสถาบันลงทุนใหญ่ๆนั้นวิธีการคือใช้แหอวน ปลาที่ติดมาก็มักจะเป็นปลาเล็กปลาน้อยเต็มไปหมด การหาปลาแบบใช้แหอวนนั้นเป็นวิธีของนักการค้า ส่วนการใช้เบ็ดเป็นวิธีของศิลปิน
สำหรับผม การลงทุนเป็นศิลปที่ยิ่งใหญ่อย่างหนึ่ง มันใช้ความสามารถในการวิเคราะห์ การวิจารณ์ คาดการณ์ จังหวะในการซื้อ การรอคอย การขาย และความเข้มแข็งของจิตใจในการเผชิญกับความผันผวนในโลกของเศรษฐกิจการเงิน ทั้งหมดนี้มีความมั่งคั่งส่วนบุคคลเป็นเดิมพัน"
จาก ตีแตก กลยุทธ์การเล่นหุ้นในภาวะวิกฤติ, ดร. นิเวศน์ เหมวชิวรากร ,ซีเอ็ดยูเคชั่น, 2542 หน้าที่42-43
สำหรับตัวผมเองไม่เคยลงทุนกับกองทุนรวมเลย เพราะเห็นด้วยกับข้อความนี้เสมอมา ผมหันมาใช้เบ็ดตกปลามาได้มากกว่า3ปีแล้วครับ ปลาที่ได้ก็ยังมีทั้งใหญ่มาก และเล็กมากขนาดลูกปลาก็มี ผมจึงพยายามศึกษาหาความรู้ตลอดเวลา และหวังว่าเพื่อนๆในที่นี้ทั้งมือเก่ามือใหม่จะพยายามศึกษาหาความรู้และข้อมูลมาประกอบการลงทุนเพื่อเป็นพรานเบ็ดที่เก่งกาจดังเช่นที่อ.นิเวศน์ ได้สรุปเอาไว้นะครับ
"การลงทุนซ้อหุ้นในตลาดหลักทรัพย์สำหรับนักลงทุนส่วนบุคคลโดยทั่วไปนั้น มีความได้เปรียบสถาบันการลงทุนใหญ่ๆ ที่ว่าเราลงทุนไม่มาก เราต้องการหุ้นดีๆไม่กี่ตัวที่เราแน่ใจว่าดีจริงๆ แล้วลงทุนในหุ้นนั้นๆ หุ้นอื่นๆอีก90 - 95% จะเป็นอย่างไรเราก็ไม่ต้องไปสนใจ เพราะเป็นหุ้นที่ไม่มีอะไรเด่น เป็นหุ้นประเภทโภคภัณฑ์ที่หวังอะไรไม่ได้มากนัก
ถ้าจะเปรียบเทียบกับการจับปลา วิธีการจับของเราคือการวางเบ็ดเพื่อจับปลาใหญ่ไม่กี่ตัว ถ้าปลาติดเบ็ดอย่างที่เราคิดอาหารอันโอชะรอเราอยู่ข้างหน้า ส่วนนักลงทุนสถาบันลงทุนใหญ่ๆนั้นวิธีการคือใช้แหอวน ปลาที่ติดมาก็มักจะเป็นปลาเล็กปลาน้อยเต็มไปหมด การหาปลาแบบใช้แหอวนนั้นเป็นวิธีของนักการค้า ส่วนการใช้เบ็ดเป็นวิธีของศิลปิน
สำหรับผม การลงทุนเป็นศิลปที่ยิ่งใหญ่อย่างหนึ่ง มันใช้ความสามารถในการวิเคราะห์ การวิจารณ์ คาดการณ์ จังหวะในการซื้อ การรอคอย การขาย และความเข้มแข็งของจิตใจในการเผชิญกับความผันผวนในโลกของเศรษฐกิจการเงิน ทั้งหมดนี้มีความมั่งคั่งส่วนบุคคลเป็นเดิมพัน"
จาก ตีแตก กลยุทธ์การเล่นหุ้นในภาวะวิกฤติ, ดร. นิเวศน์ เหมวชิวรากร ,ซีเอ็ดยูเคชั่น, 2542 หน้าที่42-43
สำหรับตัวผมเองไม่เคยลงทุนกับกองทุนรวมเลย เพราะเห็นด้วยกับข้อความนี้เสมอมา ผมหันมาใช้เบ็ดตกปลามาได้มากกว่า3ปีแล้วครับ ปลาที่ได้ก็ยังมีทั้งใหญ่มาก และเล็กมากขนาดลูกปลาก็มี ผมจึงพยายามศึกษาหาความรู้ตลอดเวลา และหวังว่าเพื่อนๆในที่นี้ทั้งมือเก่ามือใหม่จะพยายามศึกษาหาความรู้และข้อมูลมาประกอบการลงทุนเพื่อเป็นพรานเบ็ดที่เก่งกาจดังเช่นที่อ.นิเวศน์ ได้สรุปเอาไว้นะครับ
ขอบคุณครับ
