Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

เห็นด้วยกับคุณ AKERARAT ที่ว่าเมื่ออายุมากขึ้นค่าใช้จ่ายก็มากขึ้น
โดยเฉพาะค่าใช้จ่ายในการศึกษาของลูกๆ
เห็นด้วยกับคุณ hagrid และคุณ LOSO ที่ว่าจงมีความสุขในชีวิตปัจจุบัน
อย่าไปหวังว่าเมื่อมี Port 20-30 ล้านแล้วจะมีความสุขจะทำอะไรก็ได้
  ตามความคิดของผมการจะทำงานอะไรก็ตาม(ถึงแม้เป็นงานที่เราชอบ)
มีสองทางให้เราเลือก คือ ไม่ทำเลย กับ ทำเต็มที่ 100% จะมาทำๆหยุดๆ
ไม่ได้มันจะไม่สำฤทธิ์ผล แม้กระทั่ง อ.นิเวศน์ ที่ทำรายการหุ้น ท่านก็ทำต่อ
เนื่องไม่รู้เบื่อ ถามว่าเหนื่อยไหม ก็คงเหนื่อย แต่ท่านไม่เบื่อเพราะเป็นงาน
ที่ท่านชอบ   แต่เราๆที่หางานที่ชอบไม่ได้ ก็คงทำได้อย่างเดียวคือต้อง
ทำให้ตนเองชอบกับงานที่เราทำอยู่ให้ได้

[quote="dome@perth"]ตั้งเป้าหมา่ย retire ที่อายุเท่าไหร่ และ ฝันอยากมีพอร์ตมูลค่าเท่าไรกันครับ

เริ่มทำงานหนักช่วยพ่อแม่
ตั้งแต่จำความได้
ทำงานมา 30ปีแล้ว
ถึงวันนี้ก็ยังต้องทำงานอยู่ และไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะต้องเลิกทำงานเมื่อไหร่


อยากมาแชร์ความฝันกันไหม

AuI_a VI เขียน: ก็ไม่เคยคิดจะเลิกมาก่อนนี่ครับ...แค่เพื่อนมาพูดนิดหน่อย ถึงกะจะเปลี่ยนแนวทางชีวิตเลยหรอครับ ก็ทำวันนี้ให้ดีที่สุดด้วยใจรัก อย่างพี่Hagrid และ พี่ LOSO ว่าแหละครับ ...เอาเข้าจริงผมยังไม่เคยเห็นคนประสบความสำเร็จด้วยตนเองคนไหนเค้าจะหยุดทำงานเลยครับ อยู่ที่ว่าทำเพื่อตัวเอง เพื่อความชอบส่วนตัว หรือเพื่อคนรอบข้างหรือเพื่อคนอื่นครับ

จริงๆแล้วทุกคนอยากอยู่แบบสบายๆ มีความสุขสงบ
ไม่มีความวุ่นวาย ไม่ต้องเครียด  
การทำงานของผมที่ผ่านมา
มันมีแต่ความดิ้นรน วุ่นวาย
มีปัญหาที่ต้องทำให้เครียดได้ทุกวัน ผมก็แคอยากจะหลุดพ้นจาก
พวกนั้นหละครับ

ถูกต้อง 100% ที่ผมหมายความถึง อย่างความเห็นของ คุณนิศ ครับ

naris เขียน: ผมว่าคำว่าเกษียณแต่ละท่านน่าจะมีความหมายที่ต่างกัน

สำหรับท่านที่อายุไม่มากและเบื่องานที่ทำคำว่าเกษียณคือการหยุดทำงานออกมาเล่นหุ้นอย่างเดียว และให้เงินงอกเงยจากการลงทุน

แต่คำว่าเกษียญของอีกบางท่านที่ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านความลำบากผ่านความสบายมาแล้ว เรียนรู้สัจจะธรรมของชีวิตว่า การทำงานคือชีวิต คงจะหมายความว่า เกษียญจากงานที่เราถูกบังคับให้ทำ เพราะหยุดไม่ได้ มาเป็นทำงานที่เราควบคุมได้ อยากทำก็ทำอยากหยุดก็หยุดมากกว่า เป้าหมายผมก็คงเป็นข้อหลัง IDOLของผมก็คงจะเป็นอย่างเช่นอาจารย์นิเวศน์ทำอยู่ทุกวันนี้ครับ

poppo เขียน:เป้าหมายคืออยากเลิกทำโอที ก็ยังมีเงินเลี้ยงครอบครัวได้ ไม่อยากไปเผาผลาญพลังชีวิตทิ้งตอนดึกๆดื่นๆ อยากอยู่บ้านกับครอบครัว อยากได้กินอาหารตรงเวลา อยากได้นอนตอนกลางคืน ไม่อยากทำงานวันหยุด

แต่คงทำงานในเวลาไปเรื่อยๆ กันสมองเสื่อม

ถ้าเป้าเป็นตัวเลขก็ port 20M dividen 1M/yr

ผมคิดเหมือนพี่ poppo ทุกประการเลยครับ แม้แต่ตัวเลขเป้าหมายก็ยังเท่ากัน - -"
(แต่ว่าต้องปรับเงินเฟ้อเพิ่มไปด้วยนะครับ)
สงสัยผมต้องเอาพี่เป็นตัวอย่างซะแล้ว
ผมเลิกการทรมานตัวเองยามค่ำคืนมานานแล้ว (ยกเว้นเวรที่ได้รับมอบหมายเท่านั้น)

ผมมองว่า การบีบคั้นชีวิตตัวเองในวัยหนุ่ม ด้วยการเร่งหารายได้เพื่อการเกษียณมากเกินไป จะเป็นผลเสียในระยะยาวนะครับ
พอความเครียดมาก พักผ่อนไม่เพียงพอ โอกาสผิดพลาดในการทำงานมากขึ้น อารมณ์บูดได้โดยไม่รู้ตัว มีเวลาอยู่กับครอบครัวน้อย เสียทั้งสุขภาพกายและสุขภาพจิต สิ่งเหล่านี้ย้อนกลับมาไม่ได้ครับ

ค่อยๆทำงาน พักผ่อนให้เพียงพอ ออกกำลังสม่ำเสมอ มีเวลาสนุกสนานกับคนที่เรารัก แล้วยอมเกษียณช้าหน่อย น่าจะมีความสุขมากกว่า  :)
โดยส่วนตัว คาดหวังที่อายุไม่เกิน 45 ปีครับ

แนะนำหนังสือที่เขียนเรื่องการเกษียณได้ดีมากครับ เคยแนะนำไว้นานแล้ว แต่ไม่มีใครย้ายห้องให้(ไม่มีใครเข้ามาอ่าน)

http://www.thaivi.com/webboard/viewtopi ... E%D5%C2%A7

มีวิธีคิดจำนวนเงินเป้าหมายที่ชัดเจน และเขียนได้ดีกว่าหนังสือแนวนี้เล่มอื่นทุกเล่มที่ผมเคยอ่านมา แต่หาซื้อยากหน่อย สั่ง www.se-ed.com ง่ายกว่า

หนังสือเล่มนี้ มีแจก file excel สำหรับคำนวนยอดเงินเพื่อการเกษียณให้ด้วยครับ

ขอมั่งๆ อุตส่าคิดไว้ซะดิบดี

retire ตอนอายุ 45    
พอร์ตเติบโต 10% ต่อปีแบบทบต้น ได้ 7-8 ล้านก็มากพอแล้ว มีเยอะเด๋วลูกจะผลาญเป็นอย่างเดียว  :)

ปล. อีก2เดือน จะ20  ได้เปิดพอร์ต แว้วววว...  :D

คุณแม่เพื่อนสนิทผมคนนึงก็อายุมากพอควร
     เคยพูดกับเพื่อนผมว่า
     แม่คิดว่าแม่ก็อยู่มานานพอแล้ว
     อะไรที่อยากทำก็ผ่านมาหมดแล้ว
     ลูกเต้าก็ไม่มีคนไหนให้ห่วง เอาตัวรอดกันได้ทุกคน
     ตายไปคงไม่มีห่วงอะไรแล้ว
     มีอยู่วันนึงไม่สบายมาก
     เพื่อนผมก็ไม่อยู่ไปเที่ยวตปท.พอดี
     พอกลับมาปรากฏว่าอาการดีขึ้นแล้ว
     เพื่อนผมรีบไปเยี่ยม
     เจอหน้าแม่โดนแม่ว่าซะเสีย ว่าไม่ห่วงแม่เลยนะ
     เกิดแม่เป็นไรไปเพราะคนที่ควรจะอยู่ช่วยดันไม่อยู่
     ว่าแล้วก็ตบหน้าเพื่อนผมไป1ฉาด
     เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
     เรื่องที่ยังมาไม่ถึงพูดไป พอถึงเวลานั้น ไม่รู้จะทำได้ดังพูดจริงหรือเปล่า
     พูดก็เรื่องนึง
     ทำก็อีกเรื่องนึงน๊า

     ที่หลายๆคนในกระทู้บอกว่ามี20ล้าน30ล้านจะเลิก
     ผมเห็นคนมีเงินเป็นพันล้าน
     ก็เห็นเฮียเขาเทรดหุ้นเป็นปกติ ไม่เห็นคิดจะเลิกแต่อย่างใด
     ไม่กล้าถามเหตุผลเฮียเขานะ
     ผมลองเดาโดยคิดจากตัวเองดูเล่นๆ
     ผมว่าเฮียเขาผ่านร้อนผ่านหนาวมากว่าจะมีประสบการณ์ขนาดนี้
     เฮียเขาคงคิดว่า ถ้าเลิกซะก็เสียของละมั๊ง
     
     ผมว่าพี่โดม
     ทำปัจจุบันขณะให้ดีที่สุด
     มีฉันทะกับสิ่งที่ทำที่เฮียโลบอก
     ไม่มีสิ่งที่รักให้ทำ
     ก็ให้รักในสิ่งที่ทำอยู่ที่เฮียเรบอก
     เป็นคำบอกเล่าของผู้ผ่านโรคเอ๊ยโลกมามากจริงครับ
     ทางพุทธสอนว่าทุกอย่างเป็นไปตามเหตุและปัจจัย
     คงต้องเดินไปตามแผนที่กรรมที่ทำไว้นั้นแหละครับ
     ไม่รอดหรอก ไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี

[quote="por_jai"]

ซัก 40 ไม่เกิน 50 ครับ

เป้าหมายหลักๆอยู่ที่ขนาดพอร์ตมากกว่า

ตั้งเป้าไว้ว่า 20 ล้านเมื่อไหร่ก็ retire ครับ

ตอนนี้อายุ 23 ยังได้ไม่ถึงล้านเลยครับ

ตั้งเป้าไว้ ก่อน 50 ครับ

มีเงินปันผลไว้เลี้ยงตัวยอมชรา ยังบอกไม่ได้ว่าเท่าไร แล้วแต่คาดการณ์การใช้จ่ายซึ่งเปลี่ยนไปทุกปี

sorawut เขียน:

ปันผล 5% น้อยไปนะครับพี่ สำหรับผองเรา อิอิ

ต้องค่อยๆทำนะคับ ฝันได้
แต่ให้อยู่กับความเป็นจริงด้วย
คนที่จะประสบความสำเร็จจากการลงทุน
และการทำธุรกิจ
ต้องผ่านอะไรมาเยอะมากๆ
และใช้เวลาพอสมควรจริงๆ
อย่ามองอะไรง่ายๆไปเสียหมด
ถ้าพลาดมาจะเสียใจ

Tibular เขียน: ต้องค่อยๆทำนะคับ ฝันได้
แต่ให้อยู่กับความเป็นจริงด้วย
คนที่จะประสบความสำเร็จจากการลงทุน
และการทำธุรกิจ
ต้องผ่านอะไรมาเยอะมากๆ
และใช้เวลาพอสมควรจริงๆ
อย่ามองอะไรง่ายๆไปเสียหมด
ถ้าพลาดมาจะเสียใจ

ถูกต้องคร๊าบ.......เห็นด้วยอย่างยิ่ง :lol:

เห็นด้วยกับหลายๆท่านครับ

การเกษียณสำหรับผม คือ การได้ทำในสิ่งที่ผมเลือกที่จะืทำเพราะความรัก
ซึึ่งการทำเช่นนั้นอาจจะไม่ได้รับผลตอบแทนในรูปของเงิน
แต่ก็ได้รับผลตอบแทนทางจิตใจ
แต่สาเหตุที่ต้องมีเงินในระดับหนึ่งก็เนื่องจากว่า สิ่งทอยากทำบางอย่าง ต้องมีหลายปัจจัยที่เอื้ออำนวย
เช่น ผมอยากไปพักผ่อนตากอากาศที่ภูเก็ต
3 เดือน
ถ้าผมไม่มี Passive Income หรือเวลาว่าง ผมก็คงจะทำ่ไม่ได้

ผมคิดว่าสาเหตุที่คนบางส่วนที่มีเงินจำนวนมาก แต่ยังไม่ยอมเลิกทำงาน
ไม่ใช่เพราะเขาโลภมากเสมอไป แต่อาจจะเป็นเพราะเขารักในงานที่ทำ
และมีความสุขที่ได้ทำงานดังนั้นสำหรับผมการทำงาน
ด้วยความรู้สึกว่ามีความสุขก็คือการเกษียณแล้วนั่นเอง

ผมเห็นด้วยกับพี่พอใจครับว่าพอถึงเวลานั้นแล้ว เราอาจจะไม่รู้สึกว่าพอ
มีพอร์ต 10 ล้านแล้วก็อยากได้ 100 ล้าน 1000 ล้าน ไปเรื่อยๆ

ผมคงตอบไม่ได้ว่าเมือถึงเวลานั้นผมจะพอหรือไม่
แม้ว่าตอนนี้ผมจะมั่นใจว่าตัวเองจะพอเมื่อถึงเป้าหมายที่กำหนดไว้
เพราะเมื่อประสบการณ์มากขึ้น ผมอาจจะมีความรู้
หรือเหตุผลทีี่ดีกว่าเดิม ทำให้คำตอบเปลี่ยนไปเช่นกัน
แต่สิ่งหนึ่งที่ผมคิืดอยู่้เสมอก็คือ ตราบใดที่ผมได้ทำในสิ่งที่มีความสุข
ผมก็พอใจและมีความสุข ไม่ว่าพอร์ตผมจะมีเงินกี่ล้านก็ตาม

ผมคิดว่าถ้านักลงทุนทำหน้าที่ของนักลงทุนให้ดีที่สุดเหมือนที่ท่านปู่บัฟเฟตต์ทำมาตลอด อิสระภาพทางการเงินและความมั่งคั่งก็จะตามมาเองครับ

ความโลภนั้นอาจเป็นเสือที่ต้องเลี้ยงอยู่ใกล้ตัวตลอดเวลาเหมือนดั่งเงาผมเองชอบความปลอดภัยจึงพยายามสร้างกรงให้เสืออยู่ให้ได้ก่อนครับ  :8)

ผมเลือกที่จะเป็นนักลงทุนไปตลอดครับ ยิ่งอายุมากยิ่งมีประสบการณ์สูง  :lol:

kornjackrit เขียน: แต่สิ่งหนึ่งที่ผมคิืดอยู่้เสมอก็คือ ตราบใดที่ผมได้ทำในสิ่งที่มีความสุข
ผมก็พอใจและมีความสุข ไม่ว่าพอร์ตผมจะมีเงินกี่ล้านก็ตาม

กรก็เป็นกรไป
จะมาเป็น พอใจ จะดีหรือครับ...ฮ่า...

ความฝันกับความจริง  อาจไม่เหมือนกันครับ  บางคนถึงเส้นชัย บางคนก็ไปได้ใกล้ๆ  แต่บางคนอาจไปไม่ถึงไหนเลย  แต่ความฝันก็เป็นสิ่งที่ดีครับ   เพราะเป็นสิ่งที่มีค่า  ที่ทำให้คนเรามีจุดหมาย หรือแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตให้มีคุณค่า

สำหรับตัวผมก็อีกเหมือนอีกหลายท่านที่หวังมีอิสระทางการเงิน  มีเงินปันผลเพียงพอกับรายจ่าย  นั่นก็เพราะมนุษย์ทุกคนก็ต้องการความมั่นคงในชีวิต ซึ่งก็จัดอยู่ในความต้องการพื้นฐานตามทฤษฎีของมาสโลว์ ข้อสองเท่านั้น และวันนึงหากคุณผ่านข้อสองไปได้ ยังมีข้ออื่นๆอีกครับ ที่รอสนองความต้องการคุณอยู่  อดีตนายกเราก็เป็นอีกหนึ่งตัวอย่างครับ

http://en.wikipedia.org/wiki/Maslow's_h ... y_of_needs

แต่ส่วนตัวผมเองอยากทำงานจนอายุ 60 นะครับ  ถ้าทำไหว  เพราะรักในงานที่ทำ  การลงทุนในหุ้นจึงเป็นเพียงการกระจายความเสี่ยงของพอร์ตอย่างนึงเท่านั้น  สงสัยพอร์ตผมคงไม่มีวันใหญ่โตเท่าพวกพี่ๆแน่ๆ   :lol:

por_jai เขียน:กรก็เป็นกรไป
จะมาเป็น พอใจ จะดีหรือครับ...ฮ่า...

:lol:   :lol:

แทงใจดำเลยคับพี่ป้อม อิอิ
พอผมโพสต์เสร็จ ก็รู้ว่าอาจจะโดนพี่ป้อมแซวได้
ไม่คิดว่าจะโดนจริงๆ 55+

ตีให้ถึงดวงจันทร์ แม้พลาดก็อยู่ท่ามกลางหมู่ดาว

จาก โฆษณา Keep walking

พี่ dome@perth เขียน:ตั้งเป้าหมา่ย retire ที่อายุเท่าไหร่ และ ฝันอยากมีพอร์ตมูลค่าเท่าไรกันครับ

ผมเป้าตั้งให้มันใหญ่ๆ น่ะครับ เรื่องเกษียณก็เอาซักอายุประมาณอาจารย์เตียซำฮงซือโจ้วก็พอครับ  :8)

พี่ dome@perth เขียน:ปล. เฮียครับ อยากเรียกผมพี่เลย เดี๋ยวขี้กลากกินหัวผมครับ

วันนั้นพี่พอใจเรียกผม "ป๋า" ด้วยซ้ำ ขี้กลากเยี่ยวกลากมาหมดเลยครับ  :8)

Ryuga เขียน:

ผมเป้าตั้งให้มันใหญ่ๆ น่ะครับ เรื่องเกษียณก็เอาซักอายุประมาณอาจารย์เตียซำฮงซือโจ้วก็พอครับ

ตอนนี้อายุ 26 ครับเป็นวิศวกร

กะว่าจะไม่เกษียณ แต่จะทำงานหาประสบการณ์จนอายุซัก 45 พอมีความรู้และประสบการณ์แน่นปึ้ก ก็จะเปลี่ยนมาทำงานในลักษณะของงานที่ปรึกษาเชิงวิศวกรรม

ส่วนเรื่องพอร์ตไม่ได้สนใจว่าจะใหญ่แค่ไหน แต่กะว่าจะลงทุน ประมาณ 50% ของเงินได้แบบนี้ตลอดไปเรื่อย ๆ

ant_vi เขียน:ตอนนี้อายุ 26 ครับเป็นวิศวกร

กะว่าจะไม่เกษียณ แต่จะทำงานหาประสบการณ์จนอายุซัก 45 พอมีความรู้และประสบการณ์แน่นปึ้ก ก็จะเปลี่ยนมาทำงานในลักษณะของงานที่ปรึกษาเชิงวิศวกรรม

ส่วนเรื่องพอร์ตไม่ได้สนใจว่าจะใหญ่แค่ไหน แต่กะว่าจะลงทุน ประมาณ 50% ของเงินได้แบบนี้ตลอดไปเรื่อย ๆ

น้อง Ant อายุยังน้อย คิดทำงานไปเรื่อยๆดีมากครับ แล้วยิ่งยอดเยียมมากเมื่อ อายุแค่26 คิดลงทุน ตั้ง 50%ของรายได้ ตอนผม 26 ติดลบ 50%ทุกเดือน อีกไม่นานเป็น Millionaire แน่นอนครับ

dome@perth เขียน: น้อง Ant อายุยังน้อย คิดทำงานไปเรื่อยๆดีมากครับ แล้วยิ่งยอดเยียมมากเมื่อ อายุแค่26 คิดลงทุน ตั้ง 50%ของรายได้ ตอนผม 26 ติดลบ 50%ทุกเดือน อีกไม่นานเป็น Millionaire แน่นอนครับ

ผมเองก็ 50% ของรายได้เช่นกัน

1ปี ผ่านไปยังไม่ไปไหนเลยครับ ฮ่าๆๆๆ

ผมเองตั้งเป้าหมายว่าสักอายุ 35 ปี อยากออกไปใช้ชีวิตแบบง่ายๆที่บ้าน
ตอนนี้อายุ 29 ก็ดูเหมือนว่าอีกไม่นาน แต่ก็ไม่ได้ fix ตายตัว หากยังไม่
ได้ตามเป้าหมาย ก็คงต้องระดมทุนต่อไป

ส่วนตัวลงทุนในหุ้นเกือบ 100% เหลือเงินสดไว้พอใช้นิดหน่อย(เพราะมอง
ว่าหุ้นถือเป็นการลงทุน ที่เปรียบเสมือนการถือครองเงินสดอยู่แล้ว สภาพ
คล่องสูง) ส่วนการลงทุนอืนๆไม่มี เพราะมองว่าระยะยาวหุ้นให้ผลตอบแทน
ที่ดีกว่า แต่ตอนนี้ผมตอบแทนยังไม่ค่อยน่าประทับใจเท่าไหร่

ผมว่าหลายๆคนที่เพิ่งเริ่มลงทุนตอนนี้ โอกาสประสบความสำเร็จใน 5 ปีนับ
จากนี้มีสูงมาก เพราะได้เปรียบในด้านต้นทุน วิกฤตมักมาพร้อมกับโอกาส
เสมอ ผมหวังว่าวิกฤตครั้งนี้ จะทำให้เป้าหมายทีตั้งไว้สำเร็จได้ตามคาด

ส่วนผลตอบแทนที่คาดหวังประมาณ 15% ต่อปีบวกปันผล ก็พอเพียงแล้ว
สำหรับชีวิตนี้ อิอิ

 :roll:

naris เขียน:ผมว่าคำว่าเกษียณแต่ละท่านน่าจะมีความหมายที่ต่างกัน

สำหรับท่านที่อายุไม่มากและเบื่องานที่ทำคำว่าเกษียณคือการหยุดทำงานออกมาเล่นหุ้นอย่างเดียว และให้เงินงอกเงยจากการลงทุน

แต่คำว่าเกษียญของอีกบางท่านที่ผ่านร้อนผ่านหนาว ผ่านความลำบากผ่านความสบายมาแล้ว เรียนรู้สัจจะธรรมของชีวิตว่า การทำงานคือชีวิต คงจะหมายความว่า เกษียญจากงานที่เราถูกบังคับให้ทำ เพราะหยุดไม่ได้ มาเป็นทำงานที่เราควบคุมได้ อยากทำก็ทำอยากหยุดก็หยุดมากกว่าเป้าหมายผมก็คงเป็นข้อหลัง IDOLของผมก็คงจะเป็นอย่างเช่นอาจารย์นิเวศน์ทำอยู่ทุกวันนี้ครับ

ส่วนตัวผม ขออนุญาตร่วมแชร์ด้วย
ได้เห็นเป้าหมายของหลายท่านต้องการเกษียณที่อายุ 40ปีแล้วกลับมาดูตัวเอง  มันทำให้ผมรู้สึกเหมือนชีวิตผมล้าหลังไปเกือบ20ปีเพราะอีก2ปีข้างหน้าอายุ40ปีที่ว่ามันก็กำลังมาถึง แต่สำหรับเป้าหมายแล้วยังห่างไกลเหลือเกิน
สำหรับเป้าหมายส่วนตัวของผมไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรมากมายเหมือนกับที่หลายท่านต้องการน่าจะใช้เงินประมาณ8M.ก็น่าจะพอบรรลุได้แต่ยังไงก็ยังไม่ท้อก็ขอสู้ต่อไปครับ

ในภาวะที่ตลาดหุ้นถดถอยทั่วโลก ผลการลงทุนของพวกเราที่ย่ำแย่
เป้าหมายและความหวัง คงยังเป็นสิ่งที่กระตุ้นความมุมานะขอ
เหล่านักลงทุนอย่างเราได้เสมอนะครับ  สู้สู้ครับ เหนือยก็พัก แต่อย่าถอยนะครับ

มีปรัชญามาฝาก ได้รับจากเพื่อนๆที่ส่งต่อๆกันมา เพื่อเป็นกำลังใจ
ให้ทุกๆ ความหวังและเป้าหมาย ของทุกๆท่านครับ

"โลกกลมๆ ใบนี้ไม่มีอะไรได้มาฟรี ๆ ของฟรีไม่เคยมี  ของดีไม่เคยถูก

คนเราต้องเดินหน้า  เวลายังเดินหน้าเลย

ไม่ต้องสนใจว่าแมวจะสีขาวหรือดำ  ขอให้จับหนูได้ก็พอ

ท้อแท้ได้ แต่อย่าท้อถอย  อิจฉาได้ แต่อย่าริษยา  พักได้ แต่อย่าหยุด

เหตุผลของคน ๆ หนึ่ง อาจไม่ใช่ของคน อีกคนหนึ่ง

ถ้าไม่ลองก้าว  จะไม่มีวันรู้ได้เลยว่า  ข้างหน้าเป็นอย่างไร
หนทางอันยาวไกลนับหมื่นลี้  ต้องเริ่มต้นด้วยก้าวแรกก่อนเสมอ

ปัญหาทุกอย่าง  อยู่ที่ตัวเราทั้งสิ้น หลังผ่านปัญหา  จะรู้ว่าปัญหานั้นเล็กนิดเดียว

จะเห็นค่าของความอบอุ่น  เมื่อผ่านความเหน็บหนาวมาแล้ว

อันตรายที่สุดคือ การคาดหวัง  กำลังใจดีที่สุดคือ ความหวัง

เริ่มต้นดีแล้ว  ลงท้ายก็ต้องดีด้วย มีแต่วันนี้ที่มีค่า  ไม่มีวันหน้า  วันหลัง  

อย่าหวังว่าจะได้รับความรัก จากคนที่คุณรัก
เพราะคนที่คุณรัก ไม่ได้รักคุณ หมดทุกคน

อย่ายอมแพ้ ถ้ายังไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่

จงใช้สติ  อย่าใช้อารมณ์ เบื้องหลังความเข้มแข็ง  สมควรมีความอ่อนโยน

ไม่มีคำว่า บังเอิญ ในเรื่องของความรัก ความสำเร็จ  มีแต่คำว่า ตั้งใจ

ยินดีกับสิ่งที่ได้มา  และยอมรับกับสิ่งที่เสียไป  

หลังพายุผ่านไป  ฟ้าย่อมสดใสเสมอ"

เคยฝันถึงไอ้เจ้า financial freedom นี่เหมือนกันครับ แต่สำหรับคนในวัยเริ่มทำงาน การจะได้อิสระภาพทางการเงินมา ก็ต้องอาศัยการเก็บหอมรอมริบพอควร

ทำให้บางครั้งมันมากไป กลายเป็นคนงกไป

ตอนนี้เลยเฉยๆครับ ไม่ใช้เงินเกินตัว ไม่ฟุ่มเฟือย แต่ก็ไม่งก เงินเหลือก็เก็บลงทุน

ตอนนี้ให้ความสำคัญกับเรื่องอื่นมากกว่าครับ เช่น การให้รางวัลกับชีวิตของเรา ความสุขของคนที่เรารัก การแบ่งปันความสุขที่เรามีให้กับคนอื่น การตอบแทนอะไรให้กับสังคมบ้าง

ตรุษจีนก็พึ่งแจกอั่งเปาไป 2 หมื่นกว่า ถ้าเป็นเมื่อก่อน คงเอาเงินนี้ไปซื้อหุ้นแน่นอน

แต่ลองนึกๆดูแล้ว ญาติๆที่เค้าลำบากกว่าเราก็มีเยอะ ซึ่งเมื่อตอนเราเด็กๆ เขาเหล่านี้แหละ ที่ทำให้เรามีความสุข ทำให้เรามีเงินไปซื้อ vdo เกม ซื้อรถบังคับ

แล้วทำไมเราต้องเห็นแก่ตัว โดยหวังแค่สบายในอีก 10-20 ปีข้างหน้า ในขณะที่เราสามารถมีความสุขจากการให้ได้เลยทันทีตอนนี้



การให้ = instant happiness ครับ..

ไม่ฟุ้งเฟ้อ ไม่ฟุ่มเฟือย แต่ก็รู้จักให้รางวัลกับตัวเราเองบ้าง ให้ความสุขกับคนอื่น ตอบแทนแผ่นดินเกิดเท่าที่จะทำได้

ที่เหลือค่อยลงทุนครับ

สำหรับผม แค่นี้ก็เป็นสุขแล้วครับ จะทำงานจนแก่ก็ช่างมัน

Unexpected เขียน:การให้ = instant happiness ครับ..

ไม่ฟุ้งเฟ้อ ไม่ฟุ่มเฟือย แต่ก็รู้จักให้รางวัลกับตัวเราเองบ้าง ให้ความสุขกับคนอื่น ตอบแทนแผ่นดินเกิดเท่าที่จะทำได้

ที่เหลือค่อยลงทุนครับ

สำหรับผม แค่นี้ก็เป็นสุขแล้วครับ จะทำงานจนแก่ก็ช่างมัน

ขอบมากครับ  

การจะประสบความสำเร็จหรือบรรลุอิสรภาพทางการเงิน
ผมคิดว่าเราต้องมีความสุขกับทุกๆก้าวที่เดินตามเป้าหมาย ไม่ใช่มัวหวังว่าเมื่อบรรลุแล้วจึงจะมีความสุข แล้วละเลย
กับชีวิตในปัจจุบันหรือเอาแต่หาเงินลูกเดียว

อ่านกระทู้นี้แล้วชอบมากๆ
ขอแชร์ด้วยคนครับ.... ที่ตั้งเป้าไว้นะครับ...

พอร์ตอย่างน้อย 1 ล้านภายในอายุ 30 ซึ่งก็หวังว่าคงแต่งงานราวๆนั้น... (จวนแล้วนี่หว่า...) เพิ่มเงินในพอร์ตของครอบครัวอย่างน้อย 4 แสนต่อปี (เป็นภรรยาผมต้องช่วยกันครับ... 555)
ผลตอบแทนการลงทุนคิดแบบ conservative หน่อยที่ 7% ต่อปี
เกษียณตอน 50 และตั้งไว้ว่าลูกคนโต (ยังไม่มีภรรยาเลยนะครับอย่าเข้าใจผิด...อิอิ...) น่าจะเริ่มเรียนมหาลัยแล้ว ซึ่งก็คงเริ่มปล่อยได้แล้ว...พอร์ตของผมน่าจะประมาณ 20M...
ถ้าผลตอบแทนได้เฉลี่ย 7% ก็จะมีเงินใช้ในครอบครัวปีละอย่างน้อย 1.4M ซึ่งถ้าคำนวณตามเงินเฟ้อแล้ว ก็หวังว่าคงจะพอกินนะครับ...(เสียวๆ อยู่นะ)
ก็คงจะเลิกทำงานประจำ หันมาทำสิ่งที่ตัวเองรักแทนครับ...

หลีกห่างจากสังคมเมือง... หันหน้าเข้าสู่ธรรมชาติ...

ทำเพื่อตัวเองน้อยลง ทำเพื่อสังคมมากขึ้น...

กินข้าวน้อยลง ออกกำลังกายมากขึ้น (อันนี้เพื่อสุขภาพครับ... แหะๆ)...

แต่คงไม่หยุดทำโน่นทำนี่นะครับ... เพราะนั่นเท่ากับหยุดชีวิต