สมาชิกใหม่ รบกวนขอความรู้

[khotchaphak]

1.อยากทราบว่าจะทราบได้อย่างไรว่าราคาหุ้นแพงว่าราคาพื้นฐานหรือไม่
2.ถ้าราคามันยังคงปรับตัวขึ้น เราจะมีโอกาสซื้อหรือคับ
3.ราคาเผื่อความปลอดภัย คำนวณได้อย่างไร

[Plant]

แนะนำให้ลองหาความรู้ใน Forum "คลังกระทู้คุณค่า" ก่อนครับ ในนั้นมีคำตอบให้
แล้วครับ...^^)

[chowbe76]

1.อยากทราบว่าจะทราบได้อย่างไรว่าราคาหุ้นแพงว่าราคาพื้นฐานหรือไม่
ก็หาราคาพื้นฐานมาซิครับ มีตัวเลขสองตัว ถ้าไม่รู้ว่าตัวไหนมากกว่ากันเดี๋ยวผมให้หลานผมมาสอน
2.ถ้าราคามันยังคงปรับตัวขึ้น เราจะมีโอกาสซื้อหรือคับ
อันนี้น่าจะรู้นะครับว่ามีไหม เดี๋ยวขอเชิญหลานมาตอบให้
3.ราคาเผื่อความปลอดภัย คำนวณได้อย่างไร
คำถามนี้เข้าท่า ราคาเผื่อความปลอดภัยคำนวณได้จากส่วนต่างของข้อ1ครับ ว่าต่างกันกี่เปอร์เซ็นต์

ผมช่วยสงเคราะห์ตอบให้ละกัน

[KHOBJAI]

1 ตั้งเป้าหมายพร้อมกับความปราถนาอย่างแรงกล้าที่จะรู้ให้ได้
2 ทุ่มเทดำเนินการอย่างถึงที่สุดที่จะรู้
3 พร้อมกับเชื่อมั่นว่าต้องทำได้

แล้วคำตอบก็จะค่อยๆเผยออกมา

[chaitorn]

1.อยากทราบว่าจะทราบได้อย่างไรว่าราคาหุ้นแพงว่าราคาพื้นฐานหรือไม่
2.ถ้าราคามันยังคงปรับตัวขึ้น เราจะมีโอกาสซื้อหรือคับ
3.ราคาเผื่อความปลอดภัย คำนวณได้อย่างไร

1. เราจะทราบว่าราคาหุ้นแพงกว่าราคาพื้นฐานหรือไม่ จะต้องมีการเปรียบเทียบกัน
ราคาหุ้น ดูจากราคาตลาดในแต่ละวันที่มีการซื้อขาย
ราคาพื้นฐาน เราต้องวัดมูลค่าหุ้นให้ได้ว่า มูลค่าที่แท้จริงเป็นเท่าไร

แนวทางเบื้องต้นในการวัดมูลค่าหุ้นที่แท้จริง หรือประเมินมูลค่าพื้นฐาน ลองอ่านจากเวปนี้เบื้องต้นครับ มีหลายวิธี
http://www.tsi-thailand.org/index.php?o ... ew&id=1815&

2. ราคาหุ้นขึ้นลง ขึ้นอยู่กับความต้องการซื้อขาย เราควบคุมไม่ได้ แต่เราจะซื้อหรือไม่ อยู่ที่หลักเบื้องต้นที่ว่า ราคาตลาดที่เราจะซื้อนั้น จะต้องต่ำกว่าราคาที่เราวัดมูลค่าหุ้นหรือประเมินมูลค่าหุ้นที่แท้จริงตามแนวทางประเมินมูลค่าหุ้นข้อ 1 หากราคาสูงกว่าก็อย่าซื้อถ้ามีหุ้นที่เราซื้ออยู่แล้ว เราก็อาจขายออกไปเพราะเกินพื้นฐานราคาที่ควรจะเป็น

3. ราคาเผื่อความปลอดภัยก็คำนวนจากข้อ 1 เทียบกันราหว่างราคาหุ้น กับ มูลค่าที่แท้จริง ซึ่งปกติในแต่ละวิธีจะมีสมมุติฐานกำหนดอยู่ ปัญหาคือสมมุติฐานที่เรากำหนดเป็นเรื่องอนาคต ไม่แน่นอน จึงมีความเสี่ยงที่สมมุติฐานที่เรากำหนดนั้นจะไม่ตรงกับที่คาดการณ์ไว้ สมมุติฐานที่เราจะกำหนดได้ใกล้เคียงเพียงใด ก็อยู่ที่ประสบการณ์ที่เราต้องเข้าใจกระแสเงินสดที่จะได้รับอนาคต หรือกำไรที่จะเกิดขึ้นในอนาคต หรือเงินปันผลที่เราคาดว่าจะได้ในอนาคตตามผลการดำเนินงานเป็นต้น การมีส่วนเผื่อความปลอดภัยก็คือ นอกจากเราจะซื้อในราคาที่ต่ำกว่ามูลค่าที่แท้จริงแล้ว เราควรจะซ์้อในราคาต่ำกว่าสักเท่าไร เช่น ต่ำกว่า 50% 40% หรือ 30% จากที่เราคำนวนราคาได้ ถ้าเรารับความเสี่ยงได้มาก ส่วนเผื่อความปลอดภัยอาจจะต่ำ แต่หากเราเราความเสี่ยงได้น้อยก็ควรกำหนดส่วนเผื่อความปลอดภัยให้สูง แต่แน่นอน การกำหนดส่วนเผื่อความปลอดภัยไว้สูงมาก ก็เป็นไปได้ที่ราคาหุ้นจะลงมาไม่ถึง ในทำนองเดียวหากเรากำหนดส่วนเผื่อความปลอดภัยน้อยเกินไป ก็จะมีโอกาสขาดทุนสูงหากผลงานของกิจการที่เราลงทุนที่ออกมาไม่เป็นไปตามที่เราคาดการณ์ไว้ ตรงนี้อยู่ที่ศิลป และ ระดับความเสี่ยงที่เรายอมรับได้ครับ

[jantorsang]

เริ่มศึกษาอย่าเพิ่งตั้งคำถามด้วย keyword "ราคา" ก่อนครับจะทำให้สับสนและหลงทางนานได้ครับ
ให้เริ่มด้วย keyword "มูลค่า" ก่อนครับ

แนะนำว่าให้พยายามหาซื้อหนังสือของท่านอาจารย์ ดร. นิเวศน์ เท่าที่จะหาซื้อได้ทั้งหมดนะครับ
แล้วตะลุยอ่านเลยครับสองรอบ หนังสือท่านอาจารย์อ่านเพลินดีด้วยนะครับ แล้วจขกทจะเริ่มเข้าใจ
แล้วอย่างอื่นจะค่อยๆตามมาเองนะครับ

[murder_doll]

Price is what you pay
Value is what you get


ในเว็ปนี้ก็มีข้อมูลระดับนึงครับ บางมุมก้ดูน้อยไป บางมุมก็ดูเกินความจำเป็น ต้องใช้วิจารณาณกำกับด้วยว่าจะเชื่อดีไหม

ลองศึกษาดูครับ พวกpe pb ง่ายๆแต่ลึกซึ๊งเนี่ยละครับ
แล้วค่อยศึกษาวิธีที่ซับซ้อนต่อไปครับ

[warut21]

อย่ากลัวว่าราคาขึ้นแล้วเราจะไม่มีโอกาสซื้อถ้ายังไม่แน่ใจว่ากำลังทำอะไรนะครับ ถ้าลองลงทุนหลายๆปีแล้วจะรู้ว่าโอกาสมีอยู่เสมอครับ ลงทุนในกิจการที่ดีช้าไปปีดีกว่าลงทุนในกิจการที่แย่ตั้งแต่วันนี้นะครับ

[Plant]

ขอแนะนำเพิ่มเติม เพื่อเป็นกำลังใจให้คนใหม่ที่กำลังเข้ามาศึกษานะครับ...^^)
(จริงๆน่าศึกษาทุกกระทู้ แต่ผมขอยกตัวอย่างมาให้ผู้เริ่มต้นศึกษาอ่านนะครับ)

http://board.thaivi.org/viewtopic.php?f=35&t=6848

http://board.thaivi.org/viewtopic.php?f=35&t=42581

http://board.thaivi.org/viewtopic.php?f=35&t=4910

อันสุดท้าย มีคำตอบของคำถามที่ 2 ที่คุณ Jeng โพสไว้นะครับ

ศึกษาแล้ว ได้ความรู้ แง่คิด และมีข้อซักถามอะไรเพิ่มเติม อย่าลืมกลับมาโพสเพิ่มเติม
ด้วยนะครับ พี่ๆ เพื่อนๆ ที่นี่ยินดีแนะนำให้ทุกคนครับ....^^)

ปล. ผมเชื่อว่าการศึกษา และค้นหาคำตอบได้ด้วยตนเอง เป็นสิ่งที่ดีที่สุดครับ
(แต่สำคัญกว่าคือ หาคำตอบจากใคร ....^^)

[RnD-VI]

http://board.thaivi.org/viewtopic.php?f=1&t=52888

ชวนอ่านความรู้ในกระทู้นี้อีก 1 กระทู้ครับ

[PLUSLOVE]

ก่อนที่เราจะถามเพิ่ม เราต้องพยายามหาความรู้เพิ่มก่อนนะครับ ห้องร้อยคนร้อยหุ้นและ ห้องกระทู้คุณค่า ต้องลองศึกษาเพิ่มเติมครับ

ระบบของที่นี่คือ คุณต้องจับปลาให้เป็น ด้วยตัวคุณ ไม่ใช่ พี่ๆ หาปลามาป้อนเข้าปาก

[investor009]

ลงทุนทั้งทีลงทุนใน super stock เลยครับพี่ อันนี้เป็นบทความของท่านอาจารย์นิเวศน์ เหมวชิรวรากร ถ้าจะมีอะไรที่เกี่ยวกับการลงทุนที่สรุปจบได้ในหน้าเดียว น่าจะเป็นบทความนี้ครับ Value Investor ในเมืองไทยส่วนใหญ่นั้นนับถือและยกย่อง วอเร็น บัฟเฟตต์ แต่น้อยคนที่จะทำตามวิธีการลงทุนของเขาที่เน้นการลงทุนในหุ้นของกิจการที่ดีสุดยอดในราคาที่ยุติธรรมหรือที่เรียกกันว่า Super Stock เหตุผลคงเป็นว่า ข้อแรก Value Investor ในตลาดหุ้นไทยนั้นค่อนข้างจะเน้นในเรื่องของ “ราคา” ซึ่งเป็นพื้นฐานดั้งเดิมของการลงทุนแบบ Value Investment ที่เสนอโดย เบน เกรแฮม ในขณะที่ “คุณภาพ” ของกิจการนั้น นักลงทุนคิดว่าเป็น “ตัวประกอบ” พูดง่าย ๆ ถ้าราคาหุ้น “ไม่ผ่าน” ก็ไม่ต้องดูว่าคุณภาพเป็นอย่างไร ข้อสอง เหตุที่นักลงทุนไม่ชอบลงทุนในหุ้น Super Stock นั้น เพราะไม่รู้ว่าหุ้นตัวไหนเป็นหุ้นของกิจการที่ดีเยี่ยม ถ้าจะว่าไป หลายคนก็ยังสงสัยว่าในเมืองไทยนั้นมีหุ้นที่เรียกได้ว่าเป็น Super Stock แบบในสหรัฐอเมริกาจริง ๆ หรือเปล่า และสุดท้ายก็คือ Value Investor อาจจะคิดว่า การหาหุ้นถูกซื้อแล้วขายทำกำไรเมื่อราคาหุ้นขึ้นแล้วก็เปลี่ยนไปหาหุ้นถูกตัวใหม่น่าจะสร้างผลตอบแทนดีกว่าการซื้อหุ้น Super Stock แล้วถือยาวแบบ บัฟเฟตต์

ผมคงไม่ถกเถียงว่าการลงแนวไหนจะให้ผลตอบแทนที่ดีกว่ากัน แต่จะพยายามตอบคำถามว่าจะมองหาหุ้นที่เรียกว่า Super Stock อย่างไร และต่อไปนี้คือคุณสมบัติที่ Super Stock มักจะเป็นหรือมีอยู่

ข้อแรก Super Stock จะต้องมีสิ่งที่เรียกว่า Durable Competitive Advantage (DCA) หรือการได้เปรียบในการแข่งขันที่ยั่งยืน และความได้เปรียบนี้เป็นเรื่องของโครงสร้างที่เปลี่ยนแปลงได้ยาก โดยแหล่งของความได้เปรียบใหญ่ ๆ อยู่ที่เรื่องของชื่อยี่ห้อที่โดดเด่น และเรื่องของต้นทุนสินค้าที่ต่ำกว่าเนื่องจากกิจการมีขนาดที่เหมาะสมหรือมีขนาดที่ใหญ่กว่าคู่แข่งมากโดยที่คู่แข่งไม่สามารถหรือไม่ประสงค์ที่จะเพิ่มขนาดของกิจการเพื่อให้มีต้นทุนเท่าเทียมได้ เรื่องของ DCA นี้ บ่อยครั้ง นักลงทุนอาจจะวิเคราะห์ผิด เอา “ความได้เปรียบชั่วคราว” มาเป็นความได้เปรียบที่ “ยั่งยืน”

ข้อสอง หุ้นสุดยอดนั้น จะต้องอยู่ในช่วงของ Virtuous Circle หรือ “วงจรแห่งความรุ่งเรือง” นั่นก็คือ ในกระบวนการเติบโตของบริษัทนั้น ทำให้บริษัทได้เปรียบคู่แข่งมากขึ้นไปอีก เช่นต้นทุนลดลงไปอีก ในเวลาเดียวกัน สินค้าและบริการกลับดีขึ้นและช่วยเร่งการเติบโตของยอดขายของบริษัทเพิ่มขึ้น เป็นวงจรแบบนี้ไปเรื่อย ๆ

ข้อสาม Super Stock นั้นจะต้องมีศักยภาพสูงมาก นั่นคือ ตลาดของสินค้าหรือบริการจะต้องใหญ่มาก และบริษัทอยู่ในสถานะที่จะ “ยึดครอง” ตลาดนั้นได้ พูดง่าย ๆ เราสามารถมองคร่าว ๆ ได้ว่าในอนาคตระยะยาว บริษัทน่าจะสามารถมียอดขายได้ค่อนข้างสูงกว่าปัจจุบันมาก และยอดขายนั้นจะทำให้บริษัทมีกำไรมากขึ้นเป็นทวีคูณ

ข้อสี่ การเติบโตของบริษัทที่ผ่านมานั้นน่าประทับใจเป็นเลขสองหลัก คือมากกว่า 10% เกือบทุกปี โดยที่ยอดขายไม่เคยลดลงเลยแม้ในยามที่เศรษฐกิจซบเซาหรือเกิดวิกฤติ เช่นเดียวกัน กำไรของบริษัทก็มีแนวโน้มเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ในอัตราใกล้เคียงกับยอดขายหรือดีกว่า

ข้อห้า บริษัทมีกำไรจากการดำเนินงานดีมาก กำไรต่อส่วนของผู้ถือหุ้นสูงในหลักเกิน 15-20% ต่อปี โดยที่ไม่ได้ก่อหนี้กับสถาบันการเงินมากนัก หนี้ที่มีอยู่สามารถชดใช้ได้ด้วยกำไรจากการดำเนินงานไม่เกิน 5 ปี

ข้อหก บริษัทมี Cash From Operation หรือเงินสดที่ได้จากการทำธุรกิจดีมาก และเมื่อบริษัทจะขยายงานก็ไม่จำเป็นต้องลงทุนมากนักเทียบกับยอดขายหรือกำไรที่จะได้รับจากการลงทุนใหม่นั้น

ข้อเจ็ด ผู้บริหารมักจะ “เก่ง” และได้รับการกล่าวขวัญถึงมาก พนักงานของบริษัทมักจะ “ดี” และมี “ความสุข” เมื่อเทียบกับบริษัทอื่นทั่ว ๆ ไป

ข้อแปด หุ้น Super Stock นั้น มักจะไม่เคยมีราคา “ถูก” ยกเว้นในบางช่วงบางตอนที่บริษัทอาจประสบปัญหาบางอย่างที่ร้ายแรงหรือในช่วงที่ตลาดหุ้นเกิดวิกฤติ ค่า PE ของ Super Stock ในระดับ 20 เท่า นั้นเป็นเรื่องธรรมดาและไม่ถือว่าแพงเมื่อเทียบกับศักยภาพของกิจการในอนาคต และนี่อาจจะเป็นสิ่งที่ทำให้ Value Investor จำนวนมากหลีกเลี่ยงการลงทุนในหุ้นสุดยอด เพราะเขาเคยชินกับการลงทุนในหุ้นที่มี PE ไม่เกิน 10 เท่า

ทั้งหมดนั้นก็เป็นคุณสมบัติหลัก ๆ ของ Super Stock แน่นอนใน Super Stock เองก็มี“ดีกรี” ที่ไม่เท่ากัน บางบริษัทอาจจะดีกว่าอีกบริษัทหนึ่ง และที่ชัดเจนก็คือ บริษัทในประเทศไทยนั้นไม่สามารถที่จะเปรียบเทียบได้กับ Super Stock ในอเมริกาซึ่งมีศักยภาพคลุมไปทั้งโลก อย่างไรก็ตาม มูลค่าของกิจการหรือ Market Cap. ของบริษัทในอเมริกาก็ใหญ่จนเทียบไม่ได้กับบริษัทไทย ดังนั้น เวลาพูดถึง Super Stock ในตลาดหุ้นไทยเราก็ต้องเข้าใจว่าเป็นบริษัทระดับไหน

Value Investor หลายคนอาจจะไม่สนใจที่จะลงทุนในหุ้น Super Stock แต่การเรียนรู้เรื่องของ “คุณสมบัติ” ของบริษัทนั้นก็เป็นประโยชน์ไม่น้อยในการที่จะช่วยเป็น “ตัวประกอบ” ในการเลือกหุ้นลงทุน นั่นก็คือ หลังจากพบหุ้นที่ “ราคาถูก” เข้าเกณฑ์ที่จะซื้อแล้ว ก็ควรดูถึงคุณสมบัติว่าบริษัทน่าจะอยู่ในระดับไหน ถ้าทำได้แบบนี้ ราคาก็จะไม่ใช่เงื่อนไขเดียวที่จะซื้อ สิ่งที่ถูกต้องมากกว่าอาจจะเป็นว่า ไม่ได้ซื้อหุ้นที่ราคาถูกที่สุด แต่เป็นราคาถูกมากเมื่อเทียบกับคุณสมบัติของบริษัท
http://www.thaivi.com/2010/01/110/