โพสต์
โค้ด: เลือกทั้งหมด
ในช่วงวันที่ 19 - 20 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา ไอเอฟซี ซึ่งเป็นหน่วยงานหนึ่งของธนาคารโลก จัดให้มีการสัมมนาเรื่องการให้คนเข้าถึงการเงินให้มากที่สุด เพื่อให้หลุดพ้นจากความยากจน ซึ่งแม้ว่าโลกการเงินของเราจะพัฒนาถึงเพียงนี้ แต่ก็มีประชากรจำนวนมากที่เข้าไม่ถึงบริการทางการเงิน ไม่ว่าจะเป็นการฝากเงิน หรือการเข้าถึงแหล่งเงินกู้ที่เหมาะสม
ในขณะเดียวกัน ผู้ที่มีโอกาสเข้าถึงแหล่งการเงินต่างๆ ก็ใช่ว่าจะมีความรู้และสามารถใช้บริการต่างๆได้อย่างเหมาะสม จึงมีคนเป็นจำนวนมากที่เป็นเหยื่อของผู้อื่นอันเนื่องมาจากความไม่รู้ เช่น แชร์ลูกโว่ หรือเป็นเหยื่อของวังวนหนี้ เพราะหนี้ท่วมตัว
นอกจากนี้แม้จะเข้าถึงบริการ ใช้บริการเป็น แต่ก็ยังเอาตัวไม่รอด โดยเฉพาะเมื่อแก่ตัวลงและเงินที่สะสมไว้หมดไป
ปัญหาเหล่านี้เกิดขึ้นทั่วโลก และไม่ได้เกิดเฉพาะกับประเทศที่ด้อยพัฒนา หรือกำลังพัฒนา ประเทศที่พัฒนาแล้วก็ประสบปัญหาเช่นเดียวกันค่ะ
การรณรงค์แก้ปัญหาเหล่านี้หากสามารถระดมทั้งภาครัฐและเอกชนมาร่วมสร้างจิตสำนึก สร้างหลักสูตรความรู้ และพยายามช่วยกันเผยแพร่ให้กว้างขวาง น่าจะประสบความสำเร็จ
สำหรับประเทศไทยนั้น มีการพูดและหารือกันมาประมาณเกือบสิบปีแล้ว และพูดไปพูดมาก็วนกลับมาอยู่ที่เดิมเพราะไม่มีหน่วยงานไหนรับผิดชอบโดยตรง งานต่างๆจะถูกฝากให้หน่วยงานที่รับผิดชอบในเรื่องที่เกี่ยวข้องทำเป็นส่วนๆ จึงไม่มีความต่อเนื่อง และไม่ได้ผลเท่าที่ควร
จากผลการศึกษาของสถาบันวิจัยเพื่อตลาดทุนร่วมกับมหาวิทยาลัยหอการค้าไทยพบว่า ในกลุ่มคนวัยทำงานอายุ 40-60 ปีนั้น การเริ่มออมเพื่อการเกษียณอายุงาน เริ่มขึ้นเมื่ออายุเฉลี่ย 42 ปี ซึ่งตามความเห็นของดิฉันถือว่าเริ่มช้ามาก เพราะดิฉันบรรลุเป้าหมายการออมเพื่อเกษียณอายุงานตอนอายุ 42 ปี แต่คนส่วนใหญ่เพิ่งจะเริ่มออม!
เงินที่จะซื้อของเทียบเท่า 20,000 บาทวันนี้ ในอีก 18 ปีข้างหน้าเมื่อเกษียณจะเท่ากับ 34,048 บาท หากคิดอัตราเงินเฟ้อที่ 3% ต่อปี ดังนั้นถ้าใช้เงิน 34,048 บาททุกเดือนไปอีก 25 ปี ณ ปีที่อายุ 60 ท่านจะต้องมีเงินออมเพื่อการเกษียณ 10.21 ล้านบาท หากท่านลงทุนได้ผลตอบแทนเท่ากับเงินเฟ้อพอดี แต่ถ้าท่านลงทุนได้ผลตอบแทนสูงกว่าเงินเฟ้อ จำนวนเงินที่ท่านต้องมีเพื่อการเกษียณจะลดลงค่ะ
หากท่านต้องการใช้เงินเดือนละมากกว่า 20,000 บาท ท่านก็สามารถคำนวณดูได้ค่ะว่าท่านต้องมีเงินเท่าไหร่เพื่อเกษียณ
เวลาพูดถึงจำนวนเงินที่ต้องการใช้ คนส่วนใหญ่จะคิดว่าอำนาจซื้อจะเท่าเดิม เพราะฉะนั้นถ้าตอนนี้ใช้เงิน 30,000 บาท ก็พลอยคิดว่าตอนเกษียณจะใช้เงิน 20,000 บาทได้ ถ้าประหยัดๆหน่อย แต่อย่าลืมนะคะ เมื่อ 20 ปีก่อนก๋วยเตี๋ยวชามละ 20 บาท ในขณะที่ตอนนี้ชามละ 40 บาท
นี่เป็นส่วนหนึ่งของความรู้ทางการเงินที่ทุกคนควรจะต้องมี เพื่อใช้ความรู้นี้ดูแลตัวเองค่ะ การมีความรู้ทางการเงินนอกจากสามารถทำให้หลุดพ้นจากความยากจนได้แล้ว ยังสามารถทำให้ชีวิตมีความสุขเพิ่มขึ้น มีเรื่องการบริหารหนี้สิน การวางแผนการใช้จ่าย การวางแผนลงทุน การบริหารความเสี่ยง และการปกป้องรักษาความมั่งคั่งไม่ให้สูญหายไป
ผู้ที่อยู่ในแวดวงการเงินได้พยายามช่วยกันรณรงค์ในการให้ความรู้ทางการเงิน ผู้ที่มีบทบาทในการผลักดันเรื่องนี้มากคือคุณดัยนา บุนนาค ค่ำ ดิฉันขอชื่นชมไว้ในที่นี้
HSBC ได้ทำการวิจัยผู้บริโภคใน 17 ประเทศในหลากทวีป ในรายงาน HSBC Retirement Survey 2011 และพบว่าเมื่อพูดถึงการเกษียณอายุงาน คนจะมีความรู้สึกที่แตกต่างกัน โดยผู้ที่มีการวางแผนการเงินจะมีความรู้สึกด้านบวกกับการเกษียณอายุมากกว่า เช่น การเกษียณหมายถึงอิสรภาพ ความสุข ความพึงพอใจ หมายถึงความเฉลียวฉลาดสุขุม โอกาส ความมั่งคั่ง ความหวังและความตื่นเต้น
ที่มา : HSBC Retirement Survey 2011
โค้ด: เลือกทั้งหมด
แต่ไม่ใช่ว่าจะไม่มีความรู้สึกด้านลบเลยนะคะ เพียงแต่ว่า ผู้ที่ไม่วางแผนจะมีความรู้สึกไปทางด้านลบมากกว่า ความรู้สึกด้านลบต่อการเกษียณที่มาเป็นอันดับหนึ่งคือ ความลำบากในด้านการเงิน รองลงมาเป็นสุขภาพที่ย่ำแย่ และความน่าเบื่อ เปล่าเปลี่ยว ความกลัว การสูญเสียความทรงจำและการถูกเลือกปฏิบัติ 
ที่มา : HSBC Retirement Survey 2011
โค้ด: เลือกทั้งหมด
ดังนั้น หากท่านไม่อยากจะมีความรู้สึกด้านลบเหล่านี้มาก ท่านควรจะต้องวางแผนการเงินเสียแต่เนิ่นๆค่ะ ท่านที่วางแผนแล้ว อาจจะช่วยแนะนำเพื่อนๆ น้องๆที่รู้จักให้วางแผนด้วย ถือเป็นการให้วิทยาทาน ทำความดีเพื่อให้ผู้อื่นมีชีวิตที่ดีขึ้น
ดิฉันเชื่อว่าการรณรงค์เพื่อความเข้าใจทางการเงินที่ดีที่สุด คือให้เขาตระหนักถึงคุณค่าของความรู้อันนี้ และอยากเรียนรู้ค่ะ บรรยายเรื่องนี้ทีไร ผู้ฟังก็จะพูดกันว่าน่าจะได้ฟังตั้งแต่ 20 ปีก่อนแล้วทุกที
ท่านที่มีความประสงค์จะให้นักวางแผนการเงินไปให้ความรู้แก่พนักงานในองค์กรของท่าน สามารถติดต่อผ่านสมาคมนักวางแผนการเงินไทยได้ที่ http://www.tfpa.or.th ความรู้เกี่ยวกับการเงิน เป็นความรู้ที่จำเป็นสำหรับชีวิตในเศรษฐกิจทุนนิยมค่ะ
บันทึกไม่สำเร็จ