Thai Value Investor การลงทุนแบบเน้นคุณค่า ลงทุน VI หุ้นวีไอ Webboard

ผมนั่งคิดอยู่นานว่าจะเขียนเรื่องนี้ดีหรือไม่ เพราะอาจจะก่อให้เกิดความรู้สึกน่าหมั่นไส้ได้ง่ายๆ แต่ก็คิดว่าน่าจะมีประโยชน์ต่อเพื่อนสมาชิกอยู่บ้าง จึงลองดู

ความกล้าในการซื้อหุ้นที่ราคากำลังลงมากๆหรือแม้แต่ถือหุ้นต่อไปแบบสวนกระแสทั้งๆที่ใครๆก็มองเห็นแต่ปัจจัยลบนั้นต้องใช้ความกล้าไม่น้อยทีเดียว  หรือการถือหุ้นตัวเดียวทั้งพอร์ทก็เช่นกัน

ความกล้านั้นมีลักษณะภายนอกคล้ายๆความบ้าบิ่น  แต่ที่มาที่ไปนั้นต่างกันลิบลับ  และผลของมันก็แตกต่างกันลิบลับ  และก่อให้เกิดคุณและโทษในอนาคตต่างกันอย่างมหาศาลเช่นกัน

ความบ้าบิ่นนั้นใช้อารมณ์เป็นแกนกลาง  และความบ้าบิ่นจะเติบโตหรือถดถอยในอนาคตก็โดยอารมณ์อีกเช่นกัน  เรียกว่ามีบริบทของอารมณ์เป็นหลักใหญ่

แต่ความกล้านั้นใช้ข้อมูลการวิเคราะห์เป็นองค์ประกอบหรือถ้าจะเรียกให้หรูๆสักหน่อยก็คือใช้ปัญญา

มนุษย์เรานั้นมีพฤติกรรมในการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆอยู่ตลอดเวลามากบ้างน้อยบ้างแล้วแต่บุคคล ประสบการณ์ในอดีตจะเป็นตัวกำหนดพฤติกรรมของเราในปัจจุบันและอนาคตโดยที่เรารู้ตัวหรือไม่รู้ตัวก็ตาม

ดังนั้นความบ้าบิ่นในตอนต้นอาจจกลายเป็นความขี้ขลาดในตอนหลัง  ถ้าประสบการณ์ความบ้าบิ่นนั้นทำให้เราเจ็บตัว  และย่อมเป็นที่แน่นอนว่าการตัดสินใจโดยอารมณ์ย่อมจะมีทั้งผิดและถูกและมักจะผิดมากกว่าถูกเสียด้วย  ความบ้าบิ่นเมื่อเจอกับปัญหาหนักๆ มนุษย์เราก็จะแก้ไขโดยการสอนตัวเองว่า  คราวหลังอย่ากล้ามากนัก เพราะการลงทุนมีความเสี่ยงอยู่ในตัวและมีสิ่งที่คาดการณ์ไม่ได้อยู่เต็มไปหมด  ดังนั้นบ่อยครั้งที่เราสามารถพยากรณ์ได้คร่าวๆเลยว่า  คนที่บ้าบิ่นในตอนต้นๆมักจะลงเอยด้วยความขี้ขลาดในตอนหลัง  เนื่องจากการใช้อารมณ์นั้นมักมีความไม่แน่นอนในตัวเองสูงและมีโอกาสผิดพลาดสูงตามไปด้วย

ในขณะที่ความกล้านั้นจะมีวิธีรับมือกับปัญหาที่แตกต่างออกไป  คนกล้าที่เจอปัญหาจะไม่แก้ปัญหาโดยการสอนให้ตัวเองหวาดกลัวอย่างไม่มีเหตุผล  แต่จะสอนตัวเองให้ทบทวนกระบวนการวิเคราะห์ว่าผิดพลาดตรงไหน  ลืมวิเคราะห์เรื่องอะไร  และไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับสิ่งที่คาดการณ์ได้ยากๆ  และเมื่อแก้ปัญหาได้โดยมีผลงานดีขึ้นเรื่อยๆความกล้าก็จะเพิ่มขึ้นเอง

ดังนั้นถ้าอยากจะมีความกล้าในระยะเวลาที่ยาวนานในอนาคตจึงควรหลีกเลี่ยงความบ้าบิ่นตั้งแต่วันนี้

ส่วนความกล้านั้น  องค์ประกอบที่สำคัญที่ขาดไม่ได้เลยก็คือ การมีวิจารณญาณที่ถูกต้อง

หรือเจาะจงในเรื่องการซื้อหุ้นก็คือ ต้องวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐานและ  ตีมูลค่า ออกมาให้ได้  การตีมูลค่านี้เป็นปัจจัยหลักของการลงทุนแนววีไอ

การไม่รู้มูลค่าของหุ้น  ก็เหมือนคนตาบอดที่เดินบนถนนที่มีรถวิ่งด้วยความเร็วสูงจึงมีโอกาสเจ็บตัวได้ง่ายๆ  ซึ่งน่าแปลกว่าคนที่เล่นหุ้นจำนวนไม่น้อยที่เป็นอย่างนั้น ซึ่งเป็นความเสี่ยงที่สูงมาก  ขนาดคนตาบอดเองก็ยังมีไม้เท้าอยู่ในมือเป็นตัวช่วยอีกทางหนึ่ง

เมื่อรู้มูลค่าของหุ้นแล้ว  การจะตัดสินใจซื้อหรือขายจึงไม่ใช่เรื่องยาก  และไม่กี่ยวข้องกับความกล้าหรือความกลัวเท่าไหร่

ดังนั้นที่จริงแล้วตัวผมเองจึงไม่ได้มีความกล้าอะไรเลย  ผมเพียงแต่ทำสิ่งที่เห็นว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้องก็เท่านั้นเอง

น้อง Blueblood ก็เป็นอีกท่านหนึ่งที่นิยมซื้อหุ้นตัวเดียวแถมยังใช้มาร์จิ้นเข้าไปอีก

อยากฟังไอเดียน้องบลูจังเลยครับ

ผมเงินน้อย เพราะฉะนั้นเวลาลงทุน ก็มักจะลงทั้งหมดในตัวเดียว เวลาได้ก็ได้มาเต็มๆ เวลาเสีย ก็ยังหาเงินมาเพิ่มได้

แต่ถ้า Port ขึ้นหลัก 10 ล้านเมื่อไหร่ ก็คงไม่กล้าแล้วครับ

ขอบคุณท่านประธานที่สรุปความคิดที่ตกผลึกแล้วให้

น่าจะเป็นคำตอบที่ดีสำหรับหลายๆกระทู้ในตอนนี้นะครับ

อีกอย่างที่น่าจะช่วยทำให้กล้าขึ้นคือการทำแล้วประสบความสำเร็จบ่อยๆครับ
ในครั้งแรกๆเมื่อวิเคราะห์แล้ว ซื้อเสร็จแต่ราคาหุ้นยังลงต่ออีก
มือใหม่ก็จะเริ่มใจสั่นแล้วว่าเราวิเคราะห์ถูกหรือผิดหว่า
แต่พอผลสุดท้ายหุ้นทำกำไรได้ตามที่เราคาดแล้วราคาขึ้นไปจนทำกำไรให้อย่างงาม
ความมั่นใจในการวิเคราะห์ของเราก็จะตามมาเอง

ยิ่งทำได้บ่อยๆก็ยิ่งมั่นใจ แล้วก็จะยิ่งกล้าครับ

แต่พอกล้ามากๆแล้วก็อย่าประมาทแล้วกันครับ
ถ้าประมาทไม่คอยทบทวนการวิเคราะห์ในหุ้นตัวนั้น
เพราะคิดว่ายังไงเราก็วิเคราะห์ถูก เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเอง
ท่านอาจจะพบกับความผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตการลงทุนก็ได้ครับ

8) ได้อะไรดีๆจากหมอ เสมอๆ
     ขอบคุณมากครับ

ขอบคุณท่านประธานครับ  

[quote="สามัญชน"]
ความกล้าในการซื้อหุ้นที่ราคากำลังลงมากๆหรือแม้แต่ถือหุ้นต่อไปแบบสวนกระแสทั้งๆที่ใครๆก็มองเห็นแต่ปัจจัยลบนั้นต้องใช้ความกล้าไม่น้อยทีเดียว

ขอบคุณความคิดที่ตกผลึกแล้ว จะนั่งทบทวนตัวเอง

วันนี้เจอ โรตี สกัดเงินแข็ง หนาวเลย ว่าจะนิ่งๆ ทิ้งก่อนหมดพอร์ตเลย ดีนะ ตอนเลิก ซื้อคืนได้หมด ได้กำไรมานิดหน่อย short พอร์ต

[quote="สามัญชน"]ส่วนความกล้านั้น

เห็นด้วยกับคุณหมอครับ

แต่สำหรับน้องๆบางคน ต้องค่อยๆพัฒนาด้วยการสังเกตุตัวเองเปรียบเทียบกับคนที่ประสบความสำเร็จด้วยนะครับ ไม่ควรรีบร้อน

บางครั้งความมั่นใจ กลายเป็นดาบ2คมได้

ความมั่นใจในข้อมูล มีประโยชน์กว่าความมั่นใจในตัวเอง และก็ต้องเผื่อพื้นที่สำหรับสิ่งที่เราไม่ได้คาดไว้ด้วย ยิ่งข้อมูลเยอะขึ้น  พื้นที่สำหรับสิ่งที่ไม่ได้คาดก็จะยิ่งน้อยลง
แต่อย่าลืมว่า มันยังไม่ได้หมดไปนะครับ และเราก็มักจะมองไม่เห็นมันเลยจนกว่ามันจะโผล่มาให้เราเห็นเอง ลองถามคนที่เคยถือILinkดูเป็นตัวอย่างครับ ว่าตอนนั้นความรู้สึกกับสิ่งที่ไม่ได้คาดมันเป็นยังไง... 8)

ช่วงนี้ข่าวเยอะนะ
ทั้งเพิ่มทุน ทั้งขยายโรงงาน (สาขา) วิเคราะห์กันดีๆ นะครับ

ขอเซพไว้เลยครับหน้านี้

                 

เห็นด้วยครับ  :)

พี่หมอคับ ..

แล้วอย่าง ITV   นี่มันถ้าวิเคราะห์ราคาดีแล้ว...

มีความกล้าก้อแล้ว....  แต่  เหตุการณ์มันเป็นอย่างนี้อะคับ

ถือว่า กล้า แต่ วิเคราะห์ผิดหรือป่าวคับ

ปัจจุบันนี้

ยกตัวอย่าง ความกล้าในการคาดเดา เช่น

สมมติ ผมย้อนเวลาไปซื้อ pttep ที่ราคา 120 บาทนั้น

แล้ว ผมประเมิน ว่า ราคาน้ำมันยังไงต้องขึ้นไปอีกแน่ๆ

อาจจะทะลุ 100 เหรียญ/บาร์เรล

แต่ก้อไม่กล้าจะคิดว่า ราคาน้ำมันจะไปแบบ เรื่อยๆได้หรือป่าว

เพราะว่า เขาบอกกันว่า อีกเดี๋ยวพลังงานทางเลือกก้อเข้ามา

ผมอยากได้ความสามารถ ในการคาดเดาอนาคต จัง

แต่ถ้าจะยากแฮะ

สามัญชน เขียน:น้อง Blueblood ก็เป็นอีกท่านหนึ่งที่นิยมซื้อหุ้นตัวเดียวแถมยังใช้มาร์จิ้นเข้าไปอีก

อยากฟังไอเดียน้องบลูจังเลยครับ

ผมมันพวกหมูไม่กลัวน้ำร้อนครับพี่ ไม่ได้ก้งกล้าอะไรหรอกครับ

ปกติไม่เคยมีหลักการแต่พี่ถามมาก็เลยลองนั่งแต่งเรื่องดูว่าทำไมถึงได้กล้าทุ่มขนาดนั้นก็ได้ประมาณนี้ครับ

จริงๆแล้วที่ผ่านมาที่กล้าถือตัวเดียวทั้งพอร์ตส่วนใหญ่จะเป็นหุ้นที่ประเมินจากปัจจัยสำคัญต่างๆ เช่น

- downside risk ต่ำ พวกนี้จากประสบการณ์ที่ราคาลงยากๆก็พวก p/e ต่ำและต้องมีการเติบโตของกำไรปกติยิ่งสูงยิ่งดี(20% ขึ้นไปอย่างน้อยสองสามปีข้างหน้า p/e ต่ำอันนี้เป็นศิลปะจริงๆผมก็ไม่รู้ว่าจะวัดยังไงว่าแค่ไหนต่ำ แต่ที่ผ่านมาผมจะดูพวกที่โตมากๆก่อนแล้วเลือกตัวที่ p/e ต่ำๆอีกที ได้ผลมากครับ โอกาสแพ้น้อยมากๆ ข้อนี้ต้องดูดีๆ เพราะบางตัว p/e ต่ำมันก็มีเหตุผลของมันเช่น free float ต่ำหรือกำไรมีความผันผวนไม่แน่นอน

- ความเสี่ยงที่จะทำให้บริษัทมีกำไรลดลงมีอะไรบ้าง ถ้าดูแล้วรับได้หรือคงไม่เกิดขึ้นในสองสามปีนี้ก็ไม่น่ากังวลอะไร

- บริษัทมีความแข็งแกร่งและเหนือกว่าคู่แข่งพอสมควรถึงมาก ไม่ใช่ใครจะเข้ามาแข่งด้วยง่ายๆ

- มูลค่าเหมาะสมในใจ อันนี้ก่อนอื่นต้องคิดกำไรออกมาให้ได้เลยว่าได้เท่าไหร่และต้องมั่นใจด้วยว่ามีโอกาสได้สูงมากและต้องเผื่อ MOS เข้าไปด้วย ปกติผมใช้ 20-30% แล้วแต่ความมั่นใจเพราะปกติในประมาณการผมก็ใช้ตัวเลขที่ conservative อยู่แล้ว ถ้ายังคิดไม่ได้แปลว่าข้อมูลยังไม่พอ หุ้นแบบนี้คงไม่สามารถทุ่มทั้งพอร์ตได้

- ถ้าคิดถูก upside ต้องมากกว่า 50% (แน่นอนครับ ถ้าเราทุ่มทั้งพอร์ตแล้วคงไม่ได้หวังว่าจะมาได้แค่ปีละ 10% เพราะเราจะไม่มีเงินเหลือไปนั่งเล่นตัวอื่นแล้ว ดังนั้นความหวังของพอร์ตคือตัวนี้เท่านั้น )

จุดที่ต้องระวังในการกล้าถือแบบตัวเดียวทั้งพอร์ตคือข้อมูลครับ ทั้งส่วนความถูกต้องของข้อมูลเอง และส่วนการวิเคราะห์ข้อมูล ถ้าสองอย่างนี้มองได้ขาดสัก 6-70%(ไม่ใช่ทำไปทำมาหุ้นตัวนั้นมีผลประกอบการกลับหน้ามือเป็นหลังมือหรือขาดทุนซะงั้น) ก็จะได้ผลที่น่าตื่นตาตื่นใจมากๆ

มานั่งนึกดูตั้งแต่เล่นหุ้นมาผมก็ไม่เคยมั่นใจตัวไหนมากๆเหมือน psl เมื่อหลายปีก่อน หรือ ums ตอนก่อนประกาศเพิ่มทุนเลยครับ(เสียดาย ผมยึดติดกับจุดเล็กน้อยมากกว่าภาพใหญ่ เลยอดไป) คงอีกนานกว่าจะมีตัวไหนถูกใจอย่างสองตัวนี้

ป.ล. กรณี snc นี่ผมไม่นับว่าฝีมือนะครับ เพราะผมมาซัดเต็มที่ตอนมีข่าวเรื่องโครงการสามพันล้านและราคาไม่ได้ขึ้นไปมาก ออกจะเก็งๆข่าวด้วยซ้ำ ก็ถือว่าโชคช่วยไป

ไม่รู้ตรงประเด็นพี่หมอป่าว ?

ท่านบอกว่า................

กล้า...คือ   บ้าอย่างมีสติ

บ้า.....คือ   กล้าอย่างขาดสติ

 :D  :D  :D  :D  :D  :D




ขอบพระคุณ คุณหมอสามัญชนมากครับ

   

ผมว่าขึ้นกับนิสัยเป็นหลักนะพี่

อย่างผมพวกขี้กลัว คงจะขอยึดหลักคำสอนของคนจีนสมัยก่อน ที่เรียกว่าเก้าอี้สามขา ถ้าหักไปหนึ่งก็ยังเหลือสองให้เราประคองตัวนั่งได้ เพราะผมคิดว่าพื้นฐานของบริษัททุกบริษัทก็มีความเสี่ยงทั้งหมด แม้กระทั่งที่เราบริหารเองกับมือ

สรุปว่าถึงแม้นผมจะมั่นใจขนาดไหน ก็จะพยายามเบรกตัวเองให้ถือหุ้นตัวใดตัวหนึ่งไม่เกิน50%ของพอร์ตครับ

แบบว่าปลอดภัยไว้ก่อนครับพี่หมอ :lol:

naris เขียน:ผมว่าขึ้นกับนิสัยเป็นหลักนะพี่

อย่างผมพวกขี้กลัว คงจะขอยึดหลักคำสอนของคนจีนสมัยก่อน ที่เรียกว่าเก้าอี้สามขา ถ้าหักไปหนึ่งก็ยังเหลือสองให้เราประคองตัวนั่งได้ เพราะผมคิดว่าพื้นฐานของบริษัททุกบริษัทก็มีความเสี่ยงทั้งหมด แม้กระทั่งที่เราบริหารเองกับมือ

สรุปว่าถึงแม้นผมจะมั่นใจขนาดไหน ก็จะพยายามเบรกตัวเองให้ถือหุ้นตัวใดตัวหนึ่งไม่เกิน50%ของพอร์ตครับ

แบบว่าปลอดภัยไว้ก่อนครับพี่หมอ :lol:

นี่ขนาด Save แล้วนะเนี่ย return ยังขนาดนี้

naris เขียน:ผมว่าขึ้นกับนิสัยเป็นหลักนะพี่

อย่างผมพวกขี้กลัว คงจะขอยึดหลักคำสอนของคนจีนสมัยก่อน ที่เรียกว่าเก้าอี้สามขา ถ้าหักไปหนึ่งก็ยังเหลือสองให้เราประคองตัวนั่งได้ เพราะผมคิดว่าพื้นฐานของบริษัททุกบริษัทก็มีความเสี่ยงทั้งหมด แม้กระทั่งที่เราบริหารเองกับมือ

สรุปว่าถึงแม้นผมจะมั่นใจขนาดไหน ก็จะพยายามเบรกตัวเองให้ถือหุ้นตัวใดตัวหนึ่งไม่เกิน50%ของพอร์ตครับ

แบบว่าปลอดภัยไว้ก่อนครับพี่หมอ :lol:

ที่เรียกว่าเก้าอี้สามขา ถ้าหักไปหนึ่งก็ยังเหลือสองให้เราประคองตัวนั่งได้

แต่ห้ามหลับนะครับ เดียวตกเก้าอี้  :lol:  :lol:  :lol:

มาป่วนครับ แซวเล่นกลางวันกันง่วงนอน  :lol:  :lol:

ขอบคุณพี่หมอสามัญชนมากๆ ครับ

ตอนนี้ผมยังขี้ขลาดอยู่ หวังว่าจะกล้าขึ้นมาบ้างสักวัน  :lol:

วอร์เรน บัฟเฟตต์ มักพูดอยู่เสมอว่าคนจะลงทุนผิดพลาดน้อยลงถ้าทั้งชีวิตมีโอกาสลงทุนได้แค่สิบครั้ง
เพียงสิบครั้งเท่านั้น เพราะคุณจะทำการบ้านมากขึ้นก่อนที่คุณจะต้ดสินใจในทุกๆครั้งทีลงทุนจริงไหมครับ  

ขอบคุณพี่หมอมากครับ   สำหรับผมเองคงยังไม่กล้าขนาดถือตัวเดียวทั้งพอร์ตครับ อาจเป็นเพราะยังไม่มั่นใจในหุ้นที่ตัวเองค้นพบ หรือเพราะทำการบ้านน้อยไปก็ไม่แน่ใจครับ

ผมเองก็เคยลงทุนแบบตัวเดียวทั้ง port อยู่ 2 ครั้ง
ครั้งแรกก็ ticon ...
ครั้งที่ 2 ก็ ilink
ตอนซื้อเพราะเห็นว่ามูลค่ามันต่ำกว่าที่ควรอยู่เยอะ
แต่พอซื้อไปแล้วมานั่งคิดว่าถ้าหุ้นมันไปตามเป้าหมายเราแล้วเราจะกำไรเท่าไหร่ ... พอคิดแบบนี้ยิ่งคิดก็ยิ่งซื้อเพิ่มๆ โชคดีที่ไอ้ 2 ตัวนั้นมันกำไร ถ้าขาดทุนละเจ็บหนักแน่ๆ ไอ้ความคิดแบบนี้ผมไม่ใช่กล้าครับ เป็นบ้าซะมากกว่า

หลังจากนั้นก็มานั่งคิดใหม่ว่าจะไม่ลงทุนหุ้นอะไรเกิน 50% ของ port (เหมือนลอกพี่นริศมาเลยแฮะ) เพราะรู้สึกว่าโอกาสผิดพลาดมันมีอยู่ ... เราคงไม่ต้องรีบรวยเร็วขนาดนั้น ไปแบบช้าๆชัวร์ๆดีกว่า

ขอบคุณพี่หมอและพี่ๆสำหรับคำชี้แนะ
   

หวังว่าพรุ่งนี้คงได้นั้งใกล้คนกล้า    :D  :D